Sen kochającego psa - Jacek Kaczmarski

Choć dawno już straciłem głowę

Dla snu, którego wyśnić nie śmiem —

Czyham na każde Twoje słowo

Uszy mi sterczą nawet we śnie

Nos mój wilgotny drga od woni

Którymi pachną Twoje światy;

Przez sen drgająca łapa goni

Nieosiągalny spełnień patyk

Na samą myśl aż pysk się ślini

I serce staje — niesamotnie —

A Ty — odległa, jak bogini

Pozwalasz kochać się - bezzwrotnie

Sumienia mego Judasz — ogon —

Na kredyt podwinięty w skrusze;

Wszak Cię niechcący dotknąć mogą

Westchnienia psiej, bezsennej duszy…

Milcząc — przepraszam, milcząc — proszę

Znoszę obrożę i kaganiec

Bo, gdy Ci miłość swoją głoszę

Ty słyszysz tylko psa szczekanie

A kiedy szczeknąć mi się zdarzy

Sierść mi się marszczy drżeniem trwogi

Czy aby dojrzę w Twojej twarzy

Że pobłażliwość - łaską bogiń

Lecz, choćbyś się nie zlitowała

Nade mną gestem ani słowem —

Kocha psia dusza całym ciałem —

Prócz głowy

Wszak straciłem głowę

Hoewel ik mijn hoofd al lang geleden verloor

Voor een droom durf ik niet te dromen -

Doham aan je lippen

Zelfs in mijn slaap steken mijn oren uit

Mijn natte neus trilt van de geur

Waar je werelden mee ruiken;

In een droom achtervolgt een trillende poot

Onbereikbare Fulfillment Stick

Alleen al de gedachte doet de mond kwijlen

En het hart stopt - niet lui -

En jij - afstandelijk, als een godin

Je laat liefde - niet-retourneerbaar

Judas van mijn geweten - de staart -

Op krediet, opgerold in wroeging;

Ze kunnen je immers per ongeluk aanraken

De zuchten van de slapeloze ziel van een hond...

Door stil te zijn - sorry, stil te zijn - alsjeblieft

Ik draag de halsband en de snuit

Want als ik mijn liefde aan U verklaar

Je hoort alleen de hond blaffen

En als ik blaf, gebeurt het

Mijn haar is gebobbeld met een trilling van angst

Kan ik in je gezicht zien?

Die verwennerij - bij de gratie van de godinnen

Maar zelfs als je medelijden met me hebt

Over me heen met een gebaar, geen woord -

Hij houdt van de ziel van de hond met zijn hele lichaam -

Behalve het hoofd

Ik verloor tenslotte mijn hoofd