Bankierzy - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Szczęśliwi, nie szukamy Boga

Dla nas jest tylko udziałowcem

Kantoru, który prosperuje;

Niech chroni nasze drzwi i okna

Od dżumy i religii obcej

Co każdy zysk dewaluuje

A będzie miał na swoją chwałę

Fundusze reprezentacyjne;

Pasterze Jego będą syci

Niech nam wybaczy grzechy małe

Za wielkie niechaj skruchę przyjmie

Bośmy bankierzy, a nie mnisi

W skrzyniach mamy skarpety

A w skarpetach monety

Co się mnożą w monetach oczu

Serca kusi ochota

By skorzystać ze złota

Lecz niech toczy się, niech innych toczy…

Jesteśmy wszak pośrednikami

Między zamiarem a stworzniem

Umożliwiamy czyn podjęty;

Nie dziw, że się zabzpieczamy

Bo czymże jest doczesne mienie

Jak nie nadzieją na procenty?

On nas rozumie — Bogacz Biały

Inwestujący stale w niebyt —

Kapitał w imię wyższej racji;

Ładnie by księgi wyglądały

Gdybyśmy chcieli ściągnąć kredyt

Od Jego dzieła pankreacji…

On bankrutem jest boskim

Nie posiada ni wioski

Z której mógłby się czysto wyliczyć

Ale Jego agenci

Wiedzą jak się świat kręci

I jak wszystko zapłacić - niczym

Oby na zawsze miejsce znaleźć

Pomiędzy wiarą a rozumem

Między ideą a towarem;

Bezpieczne to nie bywa wcale

W interes włożyć myśl i dumę

By zamiast zysku — ponieść karę

Dlatego mamy dwa oblicza:

Metali chłód, krwi żywej trwogę

(Chaosu Jego weksle — w skrzyni)

I to jest cała tajemnica:

Szczęśliwi — nie szukamy Boga

Lecz wiemy, co On nam jest winien

Już Go mamy!

Sakralny

Ale niewypłacalny!

Kryzys pożarł gwarancję i sumę!

A On zsyła anioła

I śmiertelny pot z czoła

Wycieramy

Jak błędny rachunek…

Gelukkig, we zijn niet op zoek naar God

Voor ons is hij slechts aandeelhouder

Een welvarende valutawissel;

Laat het onze deuren en ramen beschermen

Van de pest en buitenlandse religie

Wat elke winst devalueert

En hij zal hebben voor zijn glorie

Vertegenwoordigingsfondsen;

Zijn herders zullen tevreden zijn

Laat hem ons kleine zonden vergeven

Laat hem een ​​te groot berouw aanvaarden

Wij zijn bankiers, geen monniken

We hebben sokken in de kisten

En in de sokken, munten

Wat vermenigvuldigen zich in de oogmunten?

Het hart is verleidelijk

Om het goud te gebruiken

Maar laat het doorgaan, laat anderen gaan...

Wij zijn immers intermediairs

Tussen intentie en creatie

We maken de ondernomen handeling mogelijk;

Geen wonder dat we onszelf beschermen

Waarvoor is dit eigendom?

Hoe niet te hopen op rente?

Hij begrijpt ons - de blanke rijke man

Voortdurend investeren in niet-bestaan ​​-

Kapitaal omwille van een hogere reden;

De boeken zouden er leuk uitzien

Als we een lening wilden krijgen

Van zijn werk van alvleesklier ...

Hij is goddelijk bankroet

Het heeft geen dorp

Waar hij netjes rekening mee kon houden

Maar zijn agenten

Ze weten hoe de wereld draait

En hoe alles te betalen - niets

Mogen we voor altijd een plek vinden

Tussen geloof en rede

Tussen een idee en een handelsartikel;

Het is helemaal niet veilig

Zet gedachte en trots in het bedrijfsleven

Om gestraft te worden in plaats van winst

Daarom hebben we twee gezichten:

Metaalkoud, angst voor levend bloed

(Chaos, Zijn rekeningen - in de borst)

En dat is het geheim:

Gelukkig - we zoeken God niet

Maar we weten wat Hij ons schuldig is

We hebben hem al!

sacrale

Maar failliet!

De crisis heeft de garantie en de som verslonden!

En Hij zendt een engel

En een dodelijk zweet van mijn voorhoofd

wij vegen

Hoe verkeerde rekening...