Rejtan, czyli raport ambasadora - Jacek Kaczmarski

«Wasze wieliczestwo», na wstępie śpieszę donieść:

Akt podpisany i po naszej myśli brzmi

Zgodnie z układem wyłom w Litwie i Koronie

Stał się dziś faktem, czemu nie zaprzeczy nikt

Muszę tu wspomnieć jednak o gorszącej scenie

Której wspomnienie budzi we mnie żal i wstręt

Zwłaszcza że miała ona miejsce w polskim sejmie

Gdy podpisanie paktów miało skończyć się

Niejaki Rejtan, zresztą poseł z Nowogrodu

Co w jakiś sposób jego krok tłumaczy mi

Z szaleństwem w oczach wszerz wyciągnął się na progu

I nie chciał puścić posłów w uchylone drzwi

Koszulę z piersi zdarł, zupełnie jak w teatrze

Polacy — czuły naród — dali nabrać się:

Niektórzy w krzyk, że już nie mogą na to patrzeć

Inni zdobyli się na litościwą łzę

Tyle hałasu trudno sobie wyobrazić!

Wzniesione ręce, z głów powyrywany kłak

Ksiądz Prymas siedział bokiem, nie widziałem twarzy

Evidemment, nie było mu to wszystko w smak

Ponińskij wezwał straż - to łajdak jakich mało

Do dalszych spraw polecam z czystym sercem go

Branickij twarz przy wszystkich dłońmi zakrył całą

Szczęsnyj-Potockij był zupełnie comme il faut

I tylko jeden szlachcic stary wyszedł z sali

Przewrócił krzesło i rozsypał monet stos

A co dziwniejsze, jak mi potem powiadali

To też Potockij!

(Ale całkiem autre chose)

Tak a propos, jedna z dwóch dam mi przydzielonych

Z niesmakiem odwróciła się wołając — Fu!

Niech ekscelencja spojrzy jaki owłosiony!

(Co było zresztą szczerą prawdą, entre nous)

Wszyscy krzyczeli, nie pojąłem ani słowa

Autorytetu władza nie ma tu za grosz

I bez gwarancji nadal dwór ten finansować

To może znaczyć dla nas zbyt wysoki koszt

Tuż obok loży, gdzie wśród dam zająłem miejsce

Szaleniec jakiś (niezamożny, sądząc z szat)

Trójbarwną wstążkę w czapce wzniósł i szablę w pięści —

Zachodnich myśli wpływu niewątpliwy ślad!

Tak, przy okazji — portret Waszej Wysokości

Tam wisi, gdzie powiesić poleciłem go

Lecz z zachowania tam obecnych można wnosić

Że się nie cieszy wcale należytą czcią

Król, przykro mówić, też nie umiał się zachować

Choć nadal jest lojalny, mogę stwierdzić to:

Wszystko, co mógł - to ręce do kieszeni schować

Kiedy ten mnisi lis Kołłątaj judził go

W tym zamieszaniu spadły pisma i układy

«Zdrajcy!»

krzyczano, lecz do kogo, trudno rzec

Polityk przecież w ogóle nie zna słowa «zdrada»

A politycznych obyczajów trzeba strzec

Skłócony naród, król niepewny, szlachta dzika

Sympatie zmienia wraz z nastrojem raz po raz

Rozgrywka z nimi to nie żadna polityka

To wychowanie dzieci, biorąc rzecz en masse

Dlatego radzę: nim ochłoną ze zdumienia

Tą drogą dalej iść, nie grozi niczym to;

Wygrać, co da się wygrać!

Rzecz nie bez znaczenia

Zanim nastąpi europejskie qui pro quo!

"Uw menigte", om te beginnen heb ik haast om aan te kondigen:

De akte is getekend en het klinkt zoals we het bedoeld hebben

Volgens de lay-out is er een breuk in Litouwen en de Kroon

Het is vandaag een feit geworden, wat niemand kan ontkennen

Ik moet hier echter de schandalige scène noemen

De herinnering daaraan geeft me medelijden en walging

Vooral omdat het plaatsvond in het Poolse Seym

Toen de ondertekening van de pacten zou eindigen

Een zekere Rejtan, bovendien een parlementslid uit Nowogród

Wat op de een of andere manier zijn stap verklaart voor mij

Met waanzin in zijn ogen strekte hij zich uit op de drempel

En hij wilde de Kamerleden niet op een kier laten staan ​​met de deur op een kier

Hij scheurde het shirt van zijn borst, net als in het theater

Polen - een gevoelige natie - werden voor de gek gehouden door:

Sommigen schreeuwen dat ze er niet meer naar kunnen kijken

Anderen hadden een barmhartige traan

Zoveel lawaai is bijna niet voor te stellen!

Handen omhoog, haren van hoofden gescheurd

De primaat zat zijwaarts, ik kon zijn gezicht niet zien

Bewijs, hij vond het niet allemaal leuk

Poninski riep de bewakers - dit is een schurk

Voor verdere zaken raad ik hem met een zuiver hart aan

Branicki bedekte zijn gezicht met al zijn handen

Szczęsnyj-Potockij was vrij comme il faut

En slechts één oude edelman verliet de zaal

Hij gooide de stoel om en strooide de munten op een stapel

En nog vreemder, zoals ze me later vertelden

Dit is ook Potockij!

(Maar heel autre koos)

Trouwens, een van de twee toegewezen dames

Met walging draaide ze zich om en schreeuwde: "Fu!"

Laat uwe Excellentie eens kijken hoe harig!

(Wat eigenlijk de eerlijke waarheid was, entre nous)

Iedereen schreeuwde, ik verstond geen woord

Er is hier geen autoriteit voor een cent

En zonder enige garantie is het nog steeds mogelijk om het landhuis te financieren

Dit kan voor ons te hoge kosten betekenen

Vlak naast de box waar ik plaats nam tussen de dames

Een of andere gek (arm, te oordelen naar zijn kleding)

Hij hief een driekleurig lint in een pet en een sabel in zijn vuisten -

Ongetwijfeld heeft de invloed van westerse gedachten een spoor!

Ja, trouwens - een portret van Uwe Majesteit

Daar hangt het waar ik het heb aanbevolen om op te hangen

Maar uit het gedrag van de aanwezigen kan men afleiden:

Dat hij helemaal niet goed wordt aanbeden

De koning, sorry dat ik het zeg, wist ook niet hoe hij zich moest gedragen

Hoewel hij nog steeds loyaal is, kan ik dit zeggen:

Het enige wat hij kon doen was zijn handen in zijn zakken steken

Toen die monnik Kolłątaj-vos hem had beoordeeld

In deze verwarring vielen de geschriften en de lay-outs

«Verraders!»

riepen ze, maar tegen wie is moeilijk te zeggen

Een politicus kent het woord 'verraad' immers helemaal niet

En politieke mores moeten worden bewaakt

Een ruziënde natie, onzekere koning, wilde adel

Houdt van veranderingen samen met de stemming keer op keer

Met hen spelen is geen politiek

Het voedt kinderen massaal op

Daarom adviseer ik ze: voordat ze afkoelen van hun verbazing

Ga verder op deze weg, het is geen bedreiging;

Win wat je kunt winnen!

Het ding is niet onbelangrijk

Voordat de Europese qui pro quo plaatsvindt!