Pusty raj - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

W pustym raju dni po wygnaniu

Stwórca trawi na długich spacerach

Nocą leży na chmurnym posłaniu

Jasność własna sen mu odbiera

Swoich praw się uczy na pamięć

Sam ich musi przestrzegać by trwały

W pustym raju niebo jak kamień

Pusty raj jest dla Stwórcy za mały

A ludzi dwoje

W świecie brodzi

Adam poluje

Ewa dzieci rodzi

W pustym raju powietrze kwaśne

Jałowieje nietknięta ziemia

Zarastają ścieżki ostatnie

Nikt nie zbiera owoców stworzenia

W wielkiej ciszy prócz kroku swojego

Słyszy Stwórca rytm uporczywy

Z drzewa wiedzy dobrego i złego

Lecą jabłka w wysokie pokrzywy

A tam deszcz pada

Wichry żałosne

Adam ma katar

Ewa sieka czosnek

W pustym raju archanioł Gabriel

Miecz ognisty czyści od święta

To przed Panem wypręży się nagle

To postraszy z nudów zwierzęta

Towarzyszy Stwórcy w przechadzkach

Lecz nie może Go bawić rozmową

Żadną myślą zaskoczyć znienacka

Obaj myślą wszak jednakowo

Na ludzkim lądzie

Nagle już starzy

Adam wciąż błądzi

Ewa ciągle marzy

W pustym raju czas przejął władanie

Stwórca czeka z rękami wzdłuż ciała

Panujący światu skazaniec

Dożywocie wyłącznej chwały

Życie Pana jest wiecznym czuwaniem

Wśród niewysłowionych problemów

W pustym raju cokolwiek się stanie

Zawsze stanie się przeciw Niemu

In een leeg paradijs in de dagen na ballingschap

De Schepper verteert tijdens lange wandelingen

Hij ligt 's nachts op een bewolkt bed

Slaap neemt zijn helderheid weg

Hij leert zijn rechten uit zijn hoofd

Hij moet ze zelf gehoorzamen om ze te laten duren

In een leeg paradijs is de lucht als een steen

Een leeg paradijs is te klein voor de Schepper

En twee mensen

Waden in de wereld

Adam is aan het jagen

Ewa bevalt van kinderen

In een leeg paradijs, zure lucht

De grond is kaal, onaangeroerd

De laatste paden zijn overwoekerd

Niemand plukt de vruchten van de schepping

In grote stilte, afgezien van je stap

Hij hoort het aanhoudende ritme van de Schepper

Van de boom van kennis van goed en kwaad

De appels vliegen hoog in de brandnetels

En daar regent het

Zielige winden

Adam heeft een loopneus

Ewa hakt de knoflook fijn

In een leeg paradijs, de aartsengel Gabriël

Het vurige zwaard maakt schoon van de vakantie

Het zal plotseling opspringen voor de Heer

Dit zal de dieren afschrikken uit verveling

Hij vergezelt de Schepper op wandelingen

Maar hij kan Hem niet amuseren met een gesprek

Zonder enige gedachte om je onverwachts te verrassen

Ze denken allebei hetzelfde

op mensenland

Opeens is hij oud

Adam vergist zich nog steeds

Ewa droomt nog steeds

In een leeg paradijs neemt de tijd het over

De Schepper wacht met zijn handen langs zijn lichaam

De heersende veroordeelde ter wereld

Levenslange exclusieve glorie

Het leven van de Heer is eeuwige waakzaamheid

Onder de onuitsprekelijke problemen

Wat er ook gebeurt in een leeg paradijs

Het zal altijd tegen Hem zijn