Oblawa - Jacek Kaczmarski

I spaly male wilczki dwa — zupelnie slepe jeszcze

Wtem stary wilk przewodnik co zycie dobrze znal

£eb podniosl warknal groznie az mna szarpnely dreszcze

Poczulem nagle wokol siebie nienawistna won

Won ktora tlumi wszelki spokoj zrywa wszystkie sny

Z daleka ktos gdzies krzyknal nagle krotki rozkaz: gon —

I z czterech stron wypadly na nas cztery goncze psy!

Oblawa!

Oblawa!

Na mlode wilki oblawa!

Te dzikie zapalczywe

W gestym lesie wychowane!

Krag sniegu wydeptany!

W tym kregu plama krwawa!

Ciala wilcze klami gonczych psow szarpane!

Ten ktory rzucil na mnie sie niewiele szczescia mial

Bo wypadl prosto mi na kly i krew trysnela z rany

Gdym teraz — ile w lapach sil — przed siebie prosto rwal

Ujrzalem male wilczki dwa na strzepy rozszarpane!

Zginely slepe, ufne tak puszyste klebki dwa

Bezradne na tym swiecie zlym, nie wiedzac kto je zdlawil

I zginie takze stary wilk choc zycie dobrze zna

Bo z trzema naraz walczy psami i z ran trzech naraz krwawi!

Oblawa!

Oblawa!

Na mlode wilki oblawa!

Te dzikie zapalczywe

W gestym lesie wychowane!

Krag sniegu wydeptany!

W tym kregu plama krwawa!

Ciala wilcze klami gonczych psow szarpane!

Wypadlem na otwarta przestrzen piane z pyska toczac

Lecz tutaj tez ze wszystkich stron — zla mnie otacza won!

A mysliwemu co mnie dojrzal juz sie smieja oczy

I reka pewna, niezawodna podnosi w gore bron!

Rzucam sie w bok, na oslep gnam az ziemia spod lap tryska

I wtedy pada pierwszy strzal co kark mi rozszarpuje

Pedze, slysze jak on klnie!

Krew mi plynie z pyska

On strzela po raz drugi!

Lecz teraz juz pudluje!

Oblawa!

Oblawa!

Na mlode wilki oblawa!

Te dzikie zapalczywe

W gestym lesie wychowane!

Krag sniegu wydeptany!

W tym kregu plama krwawa!

Ciala wilcze klami gonczych psow szarpane!

Wyrwalem sie z oblawy tej schowalem w obcy las

Lecz ile szczescia mialem w tym to kazdy chyba przyzna

Lezalem w sniegu jak niezywy dlugi dlugi czas

Po strzale zas na zawsze mi zostala krwawa blizna!

Lecz nie skonczyla sie oblawa i nie spia goncze psy

I gina ciagle wilki mlode na calym wielkim swiecie

Nie dajcie z siebie zedrzec skor!

Broncie sie i wy!

O, bracia wilcy!

Broncie sie nim wszyscy wyginiecie!

Oblawa!

Oblawa!

Na mlode wilki oblawa!

Te dzikie zapalczywe

W gestym lesie wychowane!

Krag sniegu wydeptany!

W tym kregu plama krwawa!

Ciala wilcze klami gonczych psow szarpane!

En twee kleine wolven werden verbrand - nog steeds volledig blind

Toen wist de oude gidswolf het goed

De eb nam toe, gromde dreigend en ik huiverde

Plots voelde ik een hatelijke geur om me heen

Gewonnen wie alle vrede onderdrukt, breekt alle dromen

Van een afstand riep iemand plotseling een kort commando: achtervolging -

En aan alle vier de kanten kwamen vier achtervolgende honden op ons af!

De angst!

De angst!

Een aanval op de jonge wolven!

Deze wilde heethoofden

Opgegroeid in een dicht bos!

De sneeuwcirkel wordt vertrapt!

Er zit een bloedvlek in deze cirkel!

Het lichaam van de wolf met de klauwen van de geplukte honden!

Degene die zich op mij wierp had weinig geluk

Omdat het precies op mijn tanden viel en bloed uit de wond gutste

Wanneer nu - met al mijn kracht - rechtdoor

Ik zag twee kleine wolven verscheurd!

Twee blinde, vertrouwende zo donzige broodjes zijn dood

Hulpeloos in deze boze wereld, niet wetend wie het verstikte

En de oude wolf zal ook sterven, hoewel hij het leven goed kent

Omdat hij met drie honden tegelijk vecht en uit drie wonden tegelijk bloedt!

De angst!

De angst!

Een aanval op de jonge wolven!

Deze wilde heethoofden

Opgegroeid in een dicht bos!

De sneeuwcirkel wordt vertrapt!

Er zit een bloedvlek in deze cirkel!

Het lichaam van de wolf met de klauwen van de geplukte honden!

Ik viel uit in de open ruimte met schuim dat uit mijn mond rolde

Maar ook hier aan alle kanten - het kwaad omringt mij!

En de ogen van de jager die me volwassen hebben gemaakt, lachen al

En een vaste, betrouwbare hand heft de eg op!

Ik gooi mezelf opzij, ren blindelings tot de aarde onder mijn poten uit spuit

En dan wordt het eerste schot gelost, mijn nek uit elkaar gescheurd

Kom op, ik hoor hem vloeken!

Er stroomt bloed uit mijn mond

Hij schiet een tweede keer!

Maar nu is hij aan het poepen!

De angst!

De angst!

Een aanval op de jonge wolven!

Deze wilde heethoofden

Opgegroeid in een dicht bos!

De sneeuwcirkel wordt vertrapt!

Er zit een bloedvlek in deze cirkel!

Het lichaam van de wolf met de klauwen van de geplukte honden!

Ik maakte me los van deze angst en verstopte me in een vreemd bos

Maar hoeveel geluk ik hierin heb gehad, zal iedereen waarschijnlijk toegeven

Ik lag in de sneeuw als een dode lange tijd

Na de injectie bleef ik voor altijd achter met een bloederig litteken!

Maar de jacht is nog niet voorbij en de achtervolgende honden slapen niet

En jonge wolven over de hele wereld sterven nog steeds

Laat je huid niet loskomen!

Verdedig jezelf ook!

O wolvenbroeders!

Verdedig jezelf voordat jullie allemaal sterven!

De angst!

De angst!

Een aanval op de jonge wolven!

Deze wilde heethoofden

Opgegroeid in een dicht bos!

De sneeuwcirkel wordt vertrapt!

Er zit een bloedvlek in deze cirkel!

Het lichaam van de wolf met de klauwen van de geplukte honden!