Kosmonauci - Jacek Kaczmarski

Posadzili na fotelach miękkich nas

I pasami do nich ciała przywiązali

I zamknęli nad głowami szczelny właz

I od zewnątrz śruby w nim pozakręcali

Hełmy głowy nam wessały jak pijawki

I oddzielił nas od świata brzuch potwora

Jeśli słychać coś to to co jest w słuchawkach

Jeśli widać coś to to w telewizorach

W cichą ciemną przestrzeń nieba wystrzelili nas

I patrzyli póki się nie upewnili że

My próżni w stanie nieważkości

Gdzie z opóźnieniem nas dochodzą głosy z Ziemi

Gdzie w normie humor dobry w normie mdłości

W normie powolność mózgu niedokrwienie

Ciągle w tym samym stadium dojrzałości

W jakim nas wystrzelono w ten bezdenny krater

Z takim zasobem o swym losie wiadomości

Jaki nam da — koordynator

Słychać tylko jego lub spikera głos

Na ekranach gąszcz wykresów i wyliczeń

Jaką siłę daje atomowy stos

Ile jemy mięsa w proszku i słodyczy

Nie lecimy my odkrywać gwiazdozbiorów

Ani z obcych planet uszczknąć gruntu gramów

Naszym wielkim celem jest ogólnie biorąc

KONSEKWENTNA KONTYNUACJA PROGRAMU!

Cicha ciemna przestrzeń nieba nas otacza

I nikt z nas na razie nie rozpacza, że

My w próżni w stanie nieważkości

Przedmioty myśli słowa krążą gdzieś bezwładnie

Że automaty weszły w stan nieomylności

I wszystko wiedzą dokładnie

Że rozłożone porcje naszej aktywności

Że czas nieprędki gdy staniemy znów na Ziemi

Wrócimy — sądząc po programów niezmienności —

Gdy coś się bez nas na niej — zmieni!

Ze zetten ons in de zachte fauteuils

En ze bonden de lichamen aan hen vast met riemen

En sloten een strak luik boven hun hoofden

En van buiten hebben ze de schroeven erin vastgedraaid

De helmen van onze hoofden zogen ons als bloedzuigers

En we werden van de wereld gescheiden door de buik van het monster

Als je iets hoort, wat zit er dan in de koptelefoon

Als je iets ziet, is het op tv's

We werden gelanceerd in de stille donkere uitgestrektheid van de lucht

En ze keken tot ze het zeker wisten

We stofzuigen gewichtloos

Waar de stemmen van de aarde worden vertraagd

Waar normale humor goed is tot normale misselijkheid

Normale hersentraagheid ischemie

Nog steeds in hetzelfde stadium van volwassenheid

Waarin we in deze bodemloze krater werden gelanceerd

Met zo'n bron over zijn lot nieuws

Wat zal hij ons geven - de coördinator

Je hoort alleen de stem van zijn of de omroeper

Er is een bos van grafieken en berekeningen op de schermen

Welke sterkte geeft een atoompaal?

Hoeveel eten we vleespoeder en snoep?

We gaan de sterrenbeelden niet ontdekken

Noch van de buitenaardse planeten om de grond van grammen te plukken

Al met al is ons grote doel:

CONSISTENTE VERVOLG VAN HET PROGRAMMA!

De stille, donkere uitgestrektheid van de hemel omringt ons

En niemand van ons wanhoopt dat nog

We zijn in een vacuüm en gewichtloos

De objecten van de gedachte aan het woord circuleren traag ergens

Dat de automaten in een staat van onfeilbaarheid waren beland

En ze weten alles precies

Dat we delen van onze activiteit spreiden

Dat het geen haastige tijd is als we terug op aarde staan

We komen terug - te oordelen naar de onveranderlijkheidsprogramma's -

Als er iets verandert zonder dat wij erbij zijn, zal het veranderen!