Koncert fortepianowy - Jacek Kaczmarski

Ty w uniformie my w mroku poniekąd

Sztywno podchodzisz siadasz do klawiszy

I zamiast zagrać zatrzaskujesz wieko

Skrzydło opada salwą przeciw ciszy

Do fortepianu po coś siadał chamie

Nie wydobędziesz z zeń dźwięku rozkazem

Pod pięścią pryśnie kość i klawisz złamiesz

Ale nie zabrzmią dziejowe pasaże

A w rękawiczkach z od krwi sztywnej skóry

Nigdy nie trafisz w klawisz zamierzony

I zamiast dźwięku z twojej partytury

Zawsze się ozwie inny nie proszony

W szkłach czarnych zamiast nut studiujesz co dnia

Zawiłe klątwy wschodnich alfabetów

Lecz nawet obcej nie zagrasz melodii

Trzeba się schylić pozbyć się gorsetu

Tego nie umiesz więc połam klawisze

Struny grać będą bunt i cichą skargę

Pozrywaj struny znowu pieśń usłyszysz

To pudło w usta zamieni się czarne

Roztrzaskaj pudło zagra miejsce po nim

Jak gra powietrze pod tańczącym dzwonem

To puste miejsce dziełem twoich dłoni

Struną powietrza gardła okręcone

Gdy umrzesz trumny które z fortepianów

Zbijać kazałeś o milczącym świcie

Muzykę odtąd zagrają nieznaną

Marsz żałobny co obwieszcza życie

Jij in het uniform, we tasten in zekere zin in het duister

Je benadert de toetsen stijfjes

En in plaats van te spelen sla je het deksel dicht

De vleugel daalt in een salvo tegen de stilte in

De boer zat vroeger ergens voor aan de piano

Je maakt er geen geluid van met een commando

Een bot spat onder je vuist en je breekt een sleutel

Maar de historische passages zullen niet klinken

En met handschoenen gemaakt van bloed, stijve huid

Je raakt nooit de bedoelde toets

En in plaats van het geluid uit je partituur

Er zal altijd iemand anders zijn die niet wordt gevraagd om te komen

Je studeert elke dag met een zwarte bril in plaats van bladmuziek

De ingewikkelde vloeken van oosterse alfabetten

Maar je speelt niet eens een vreemd deuntje

Je moet bukken om van het korset af te komen

Dat kan niet, dus breek de sleutels

De snaren spelen een opstand en een stille klacht

Breek de snaren weer, je hoort een liedje

Deze doos in de mond wordt zwart

Smash a box zal een plaats erna spelen

Zoals de lucht speelt onder een dansende bel

Deze blanco is het werk van jouw handen

De keel is gedraaid in een koord van lucht

Als je sterft, de doodskisten van de piano's

Je beval om te doden bij de stille dageraad

Vanaf nu spelen ze onbekende muziek

Begrafenismars zoals aangekondigd door het leven