Karmaniola - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Ile wściekłości trwoga w was zajadła

Potrafi ciągle z ludzkiej dobyć mowy

A wszak Bastylia wcale nie upadła

I nikt królewskiej nie zażądał głowy

Lud wszystko zna — jałmużnę post i chłostę

I w wasze oczy spojrzy bez zmrużenia

A nikt nie mierzy latarń ludzkim wzrostem

Na szafotach rosną krzyże przebaczenia

Lecz wy widzicie dół kopany w piachu

I sztandar który płynie ponad trony

Nienawiść dzieckiem śmiertelnego strachu

A czegóż mają bać się miliony?

Wszystko się według ich potoczy woli

Choć niejedno jeszcze może się wydarzyć

Póki co tańczmy w rytmie karmanioli

Nim mały kapral obwoła się Cesarzem!

Dlatego chcecie stanąć wbrew ich woli

By czas odmierzać w spadających głowach

By w rozpędzone dźwięki karmanioli

Wszedł marsz przez Alpy armii Suworowa!

Voor hoeveel woede heb je gevreesd?

Hij kan nog steeds menselijk spreken

De Bastille is tenslotte helemaal niet gevallen

En geen koninklijk persoon vroeg om een ​​hoofd

De mensen weten alles - aalmoezen, vasten en geseling

En hij zal in je ogen kijken zonder te knipperen

En niemand meet lantaarns op menselijke lengte

Kruisen van vergeving groeien op de steigers

Maar je ziet een kuil in het zand gegraven

En de banier die boven de tronen zweeft

Haat een kind van doodsangst

En waar zouden miljoenen bang voor moeten zijn?

Alles zal gaan volgens hun wil

Hoewel er nog steeds meer dan één ding kan gebeuren

Laten we voor nu dansen op het ritme van karmaniola

Voordat de kleine korporaal zich keizer noemt!

Daarom wil je tegen hun wil ingaan

Tijd meten bij vallende hoofden

Naar de ruisende geluiden van karmijnen

Hij ging de mars van het leger van Suvorov door de Alpen!