Bal u Pana Boga - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Na bankiecie u Pana Zastępów

Wszystko płynie i gra pachnie i lśni

Wygwieżdżony jest strop firmamentów

I w parkietach ze szkła galaktyką skrzy

Stoły pełne arcydzieł stworzenia

Ryb obfitość i miąs owoce i chleb

Usta śmieją się drżą podniebienia

I docenia się to że się jest sługą nieb

A sam Bóg pośród sług gdyby mógł to by śpiewał że

Szał będzie trwał świat się stał więc nalewa i Rad tworzy ład białych szat i aureol…

Nie wypił ktoś za blask

Wzrok w parkiet wbił

Gdzie w ciszy gwiazd

Pod niebem ziemia się powoli wyłania

Patrzy pod nogi

W parkiecie żłobi

Znak

Tymczasem

Na bankiecie uśmiechy szerokie

I wiruje wśród ścian piór biały puch

Do nikogo nie staje nikt bokiem

I aż gęsto od słów nieważkich słów

Stwórca poszedł już wprawdzie lecz przecież

Pozostawił nam stół parkiet i świat

W jakimż będzie wspanialej nam świecie

Skoro czeka nas tu wieczysty ład

Póki co wierzyć w to co powiedzą nam oczy nie

Wstyd chwalić byt skoro świt nas otoczył…

Ktoś z nas nie myśli tak

Wzrok w parkiet wbił

Nie mówi nic

Zaszkodził kawior mu czy głowę ma słabą

Patrzy pod nogi

W parkiecie żłobi

Znak

Przez który

Na bankiecie spojrzenia ostrożne

Ważne staje się kto stoi i gdzie

Nie wiadomo skąd myśli bezbożne

Wokół aureol mkną czy chcesz czy nie

Koniec snu bowiem tu już nie będzie spokoju więc

Znów zamęt głów chaos słów paranoja i Strach bowiem tu już nie będzie spokoju więc

Strach bowiem tu już nie będzie spokoju…

Bij een banket met de Heer der heerscharen

Alles stroomt en het spel ruikt en glanst

Het plafond van de firmamenten is sterrenhemel

En in glazen parket met een melkweg van kratten

Tafels vol meesterwerken van creatie

Vis overvloed en fruit vlees en brood

Lippen lachen, trillen gehemelte

En het wordt gewaardeerd dat je een dienaar van de hemel bent

En God zelf onder de dienaren, als hij kon, zou hij dat zingen

De rage zal doorgaan, de wereld is zo overgoten en Rad creëert een orde van witte gewaden en een halo ...

Iemand had niet gedronken voor de gloed

Hij staarde naar de dansvloer

Waar in de stilte van de sterren

Onder de hemel komt de aarde langzaam tevoorschijn

Hij kijkt naar zijn voeten

Hij is aan het grooven op de dansvloer

Teken

In de tussentijd

Glimlacht breed op het banket

En witte pluisjes dwarrelen tussen de wanden van de veren

Niemand staat zijwaarts tegenover iemand

En het staat vol met woorden met gewichtloze woorden

De Schepper is al weg, maar toch

Hij liet ons de tafel, het parket en de wereld achter

Wat een prachtige wereld zal het voor ons zijn

Aangezien hier een eeuwige orde op ons wacht

Voor nu, geloof wat je ogen ons vertellen, nee

Schande om het bestaan ​​te prijzen sinds de dageraad ons omringde ...

Sommigen van ons denken van niet

Hij staarde naar de dansvloer

Het zegt niets

Kaviaar heeft hem beschadigd of zijn hoofd is zwak

Hij kijkt naar zijn voeten

Hij is aan het grooven op de dansvloer

Teken

waardoor

Kijk voorzichtig naar het banket

Het wordt belangrijk wie er staat en waar

Uit het niets, goddeloze gedachten

Rond de halo ben jij, of je het nu leuk vindt of niet

Het einde van de slaap, want hier zal geen vrede meer zijn

Weer verwarring van hoofden, chaos van woorden paranoia en Angst omdat hier geen vrede meer zal zijn

Want hier zal geen rust meer zijn...