Оставь меня здесь - Йовин

Оставь меня здесь.

Оставь мою землю вертеться,

Пусть в лесу сломанных копий

Прибудет одно копье,

Но только одно.

Я выну его из сердца,

Отныне оно не мое.

Только одно.

Мне было смертельно тесно

с тем, что срывало вздох,

Ребра пронзив насквозь.

Да, здесь и оставь меня.

Я знаю пределы леса

Отныне и навсегда.

Вода темна

Как бездна за краем полдня,

Но это не больше чем бездна,

Что мне еще сказать?

Более ничего.

Я наконец увижу, как тонет

сломанная печать.

Сердце мое,

Теперь оно только и бьется —

Далее и нигде,

Перрон, небеса, восход,

Но я-то пройду по воде,

Через гудрон, дрожащий под солнцем.

Я все равно продолжаю идти вперед.

Оставь меня здесь.

Оставь мою землю вертеться,

Пусть в лесу сломанных копий

Прибудет одно копье,

Но только одно.

Я выну его из сердца,

Отныне оно не твое.

Laat me hier achter.

Laat mijn aarde draaien

Laat het bos van gebroken speren binnen

Er zal een speer komen

Maar slechts één.

Ik zal hem uit mijn hart halen,

Vanaf nu is het niet van mij.

Maar een.

Ik was doodsbenauwd

met wat de adem verscheurde,

Ribben doorboord.

Ja, hier en verlaat me.

Ik ken de grenzen van het bos

Van nu af aan en voor altijd.

Het water is donker

Als een afgrond voorbij de rand van de middag,

Maar het is niets meer dan een afgrond

Wat kan ik nog meer zeggen?

Niets meer.

Ik zal eindelijk zien hoe het zinkt

gebroken zegel.

Mijn hart,

Nu klopt het alleen -

Verder en nergens

Platform, hemel, zonsopgang,

Maar ik zal over het water lopen

Door het teer rillend onder de zon.

Ik blijf nog steeds vooruitgaan.

Laat me hier achter.

Laat mijn aarde draaien

Laat het bos van gebroken speren binnen

Er zal een speer komen

Maar slechts één.

Ik zal hem uit mijn hart halen,

Vanaf nu is het niet van jou.