Меридиан - Йовин

Ходим и ходим среди орбит,

Ждем рандеву в полосе прилива —

По вечерам здесь бывает красиво,

Мачта Голландца мерно скрипит,

По водостокам зеленые цифры

Медленно полнят собой океан.

Мы — это те, кто составили мифы,

мы — это те, кто стучится в экран.

Мы — это те, кто глядится с башни

В зеркало волн на исходе дня,

Пеплом наполнена наша броня,

Мы — это те, кто живет вчерашним,

Те, кто сошли с колесницы Феба,

Бросившись в серый гранитный шторм,

Вечно блуждая меж сном и небом,

Вечно не обогнув мыс Горн.

Ты не туда несешься, Голландец,

Это не та сторона луны,

Лучше уснуть и не видеть сны,

Чем безнадежно заряды тратить.

Сколько сейчас их во мраке гаснет

В здешних волнах — и что из них я?

Но меридиан твоего бытия

Пересекает мое запястье.

We lopen en lopen tussen de banen,

Wachten op een rendez-vous bij vloed -

Het is hier prachtig in de avond

De mast van de Nederlander kraakt afgemeten,

Dakgoten groene cijfers

Vul langzaam de oceaan.

Wij zijn degenen die de mythen hebben verzonnen

wij zijn degenen die op het scherm kloppen.

Wij zijn degenen die vanaf de toren kijken

In de spiegel van de golven aan het eind van de dag,

Onze wapenrusting is gevuld met as,

Wij zijn degenen die in gisteren leven

Degenen die afstamden van de wagen van Phoebus,

Mezelf in een grijze granieten storm werpen,

Voor altijd zwervend tussen slaap en lucht,

Voor altijd niet rond Kaap Hoorn.

Je gaat er niet heen, Nederlander,

Dit is de verkeerde kant van de maan

Het is beter om in slaap te vallen en niet te dromen,

Wat is het hopeloos verspillen van kosten.

Hoeveel van hen gaan nu de duisternis in?

In de lokale golven - en wie van hen ben ik?

Maar de meridiaan van je wezen

Kruist mijn pols.