Scena To Dziwna - Jacek Kaczmarski

Scena to dziwna:

Lampka oliwna

Ciemnym płomieniem ćmi

Witają Pana

Cienie na ścianach

Z cieni i światła — my

Kropla nadziei

Rzęsy nam klei

Źrenic roziskrza blask

W mrocznej stajence

Złożone ręce

Nieśmiało proszą łask

A w kąciku — zawiniątko

Tobołek na duszę

Już Zbawiciel, choć dzieciątko

Buzia i paluszek

Skoro za nas ma umierać

Na Krzyżu rozpięte —

Skromnie podziękujmy teraz

Życiu, co jest święte

Matka szczęśliwa

Stópki obmywa

Na najtrudniejszą z dróg

Zanim w rozpaczy

Przyjdzie zobaczyć

Krew z przebijanych nóg

Ciałko spłukane

Wyciera sianem

W słodkim zapachu łąk

Zanim na Wzgórzu

W skwarze i w kurzu

Przytkną gwoździe do rąk

Błyszczą oczka pełne życia

I gębusia grucha

Choć dzieciątko — już Zbawiciel

— Siła i otucha

Skoro ma umierać za nas

I Go męka czeka

— W niemowlęciu czcijmy Pana:

Boga — i człowieka

De scène is raar:

Olielamp

De donkere vlam van de motten

Ze verwelkomen de Heer

Schaduwen op de muren

Van schaduw en licht - wij

Een druppel hoop

Onze wimpers zijn plakkerig

De pupillen glinsteren van het licht

In een donkere stal

gevouwen handen

Schaamteloos om gunsten vragen

En in de hoek - een bundel

Een tasje voor de ziel

Reeds een Verlosser, hoewel een kind

Mond en vinger

Als hij voor ons moet sterven

Aan het kruis, losgeknoopt -

Laten we je nu bescheiden bedanken

Een leven dat heilig is

Blije moeder

Hij wast zijn voeten

Op de moeilijkste weg

Voordat je wanhoopt

Zal komen kijken

Bloed uit doorboorde benen

Het lichaam is kapot

Hij veegt af met hooi

In de zoete geur van weilanden

Vroeger op de heuvel

In de hitte en in het stof

Ze zullen spijkers aan hun handen plakken

Ogen vol leven stralen

En mama coo

Hoewel een baby - al een Redder

- Kracht en aanmoediging

Als hij voor ons moet sterven

En de kwelling wacht hem

- Laten we in een baby de Heer aanbidden:

God - en de mens