Voidgazer - Harakiri for the Sky

To all those who acquiesced these scars

Just because they loved the person holding the knife:

It’s getting-even time… …for those I love, I’ll sacrifice…

And I’ll slit their throats with the knife they left in my back

Some say time heals

But I’m pretty sure that’s a lie

What they really mean

Is that you will eventually get used to the void

You will simply forget

Who you were without it

You’ll forget what you looked like

Without all these scars

You look like a winter night

My scars hold your dreams

I could sleep inside the cold of you

The hole in your heart that won’t close

Your breath resembles the kiss of death

Causing my thirst, holding these scars

Together we drank merely gangrene

Although without hesitation… …down in one…

You see, love could be labeled poison

Fuck it… …we would drink it anyway

Now this river will cleanse away our traces

May the bridges I burn light your way

Only the injured truly understand the wounded

Everything I touch turns into quicksand anyway

Sadly this life is my noose… …please hang me higher

I am this grave with a view… …the so-called void…

So why do you trouble yourself, my heart?

Maybe this wayfare will kill us

But weren’t we dying anyway?

…weren't we dying anyway?

Cause only the injured can truly understand the wounded

When everything they touch turns into quicksand

Sadly this life is their noose, come on hang them higher

We are this grave with a view… …we are… …this void…

Thousand miles down the river, thousand winters upstream

What were we expecting, what did we bide to signify?

You may have been here, but you left the place very early

So let me go, let me leave!

I never meant to stay anyway…

Aan iedereen die deze littekens heeft toegegeven

Gewoon omdat ze van de persoon hielden die het mes vasthield:

Het wordt tijd... ...voor degenen van wie ik hou, zal ik opofferen...

En ik zal hun keel doorsnijden met het mes dat ze in mijn rug hebben achtergelaten

Sommigen zeggen dat tijd heelt

Maar ik ben er vrij zeker van dat dat een leugen is

Wat ze echt bedoelen

Is dat je uiteindelijk zult wennen aan de leegte?

Je zult het gewoon vergeten

Wie was je zonder

Je vergeet hoe je eruit zag

Zonder al deze littekens

Je ziet eruit als een winternacht

Mijn littekens houden je dromen vast

Ik zou in jouw kou kunnen slapen

Het gat in je hart dat niet dichtgaat

Je adem lijkt op de kus des doods

Mijn dorst veroorzaken, deze littekens vasthouden

Samen dronken we alleen gangreen

Hoewel zonder aarzeling… …down in one…

Zie je, liefde kan als vergif worden bestempeld

Fuck it... ...we zouden het toch opdrinken

Nu zal deze rivier onze sporen uitwissen

Mogen de bruggen die ik brand jouw weg verlichten

Alleen de gewonden begrijpen de gewonden echt

Alles wat ik aanraak, verandert sowieso in drijfzand

Helaas is dit leven mijn strop... ...hang me alsjeblieft hoger op

Ik ben dit graf met uitzicht... de zogenaamde leegte...

Dus waarom maak je je zorgen, mijn hart?

Misschien zal deze reis ons doden

Maar gingen we toch niet dood?

… gingen we toch niet dood?

Want alleen de gewonden kunnen de gewonden echt begrijpen

Als alles wat ze aanraken in drijfzand verandert

Helaas is dit leven hun strop, kom op, hang ze hoger

We zijn dit graf met uitzicht... ...we zijn... ...de leegte...

Duizend mijl stroomafwaarts, duizend winters stroomopwaarts

Wat hadden we verwacht, wat wilden we betekenen?

Je bent misschien hier geweest, maar je bent heel vroeg vertrokken

Dus laat me gaan, laat me gaan!

Het was toch nooit mijn bedoeling om te blijven...