Calling the Rain - Harakiri for the Sky

Since the day they called me and I heard you passed away

I had no peaceful night, no minute of rest

I can‘t hear myself think, no love left for another

This first night of winter was unison my own death

Come closer dearest void and choke me from the inside

Strangle me slowly or break my neck whilst the fall

It makes no difference to me, I don’t care at all

Neglect the fall as long as we keep on falling apart!

You were not my closest friend, but the longest-serving

You were my fellow or at least you tried

But you died last winter, strung up in the stable

They found you in the morning, dead as our dreams

Tonight I’ll get so terribly drunk I’ll lapse into coma

For fuck‘s sake!

I’ll drink myself into oblivion

'Cause the only way to forget about you

Is to deafen all senses, until deadness eventuates

Chance had thrown us together

And only death can part

If my attempt should not fail

A bullet will all too soon conclude

Fuck this life!

I re-open my scars and fill the hole in my heart with smack and wine

And I will lay down my bones at this stone-cold rivers muddy banks

One breath left until the void engulfs me

One breath left and all belongs to the past

You were not my closest friend, but the longest-serving

You were my fellow or at least you tried

But you died last winter, strung up in the stable

They found you in the morning, dead as our dreams

Tonight I’ll get so terribly drunk I’ll lapse into coma

For fuck‘s sake!

I’ll drink myself into oblivion

'Cause the only way to forget about you

Is to deafen all senses, until deadness eventuates

Fuck this life!

Fuck my life!

This was the year of the great depression

This was the year I buried myself in the dust of days!

Sinds de dag dat ze me belden en ik hoorde dat je was overleden

Ik had geen rustige nacht, geen minuut rust

Ik kan mezelf niet horen denken, geen liefde meer voor een ander

Deze eerste nacht van de winter was eenstemmig mijn eigen dood

Kom dichterbij, liefste leegte en verstik me van binnenuit

Wurg me langzaam of breek mijn nek tijdens de val

Het maakt mij niet uit, het kan me helemaal niets schelen

Verwaarloos de val zolang we maar uit elkaar blijven vallen!

Je was niet mijn beste vriend, maar de langst dienende

Je was mijn vriend of je probeerde het tenminste

Maar je stierf afgelopen winter, opgehangen in de stal

Ze vonden je in de ochtend, dood als onze dromen

Vanavond zal ik zo vreselijk dronken worden dat ik in coma zal raken

In godsnaam!

Ik drink mezelf in de vergetelheid

Want de enige manier om jou te vergeten

Is om alle zintuigen te verdoven, totdat de dood optreedt

Het toeval had ons samen gegooid

En alleen de dood kan scheiden

Als mijn poging niet mag mislukken

Een kogel zal maar al te snel eindigen

Fuck dit leven!

Ik open mijn littekens opnieuw en vul het gat in mijn hart met smakken en wijn

En ik zal mijn botten neerleggen bij deze steenkoude rivieren, modderige oevers

Nog één ademtocht tot de leegte me overspoelt

Nog één ademtocht en alles behoort tot het verleden

Je was niet mijn beste vriend, maar de langst dienende

Je was mijn vriend of je probeerde het tenminste

Maar je stierf afgelopen winter, opgehangen in de stal

Ze vonden je in de ochtend, dood als onze dromen

Vanavond zal ik zo vreselijk dronken worden dat ik in coma zal raken

In godsnaam!

Ik drink mezelf in de vergetelheid

Want de enige manier om jou te vergeten

Is om alle zintuigen te verdoven, totdat de dood optreedt

Fuck dit leven!

Fuck mijn leven!

Dit was het jaar van de grote depressie

Dit was het jaar waarin ik mezelf begroef in het stof van de dagen!