Fire, Walk with Me - Harakiri for the Sky

How can we forgive ourselves?

For what we have become?

How should we bear this burden?

Displace the things we’ve done?

I loved you so fucking much

It nearly lasted a lifetime

Fuck!

I scratched my heart out

Just to watch it bleed…

I wish I was kerosene, just to set myself on fire

I wish I was kerosene, I’d burn all we’ve edified

I wish I was kerosene, plain to set your world on fire

I wish I was kerosene, just to feed the flames

And a bottle of whiskey later

I can still recall the shape of your face

While I forgot my way home

While I forgot my own fucking name

While I forgot my own fucking name

Who even calls this place home?

In the best case it’s a grave with a view

I was never really here

But the streets still seem to know my name

Hoe kunnen we onszelf vergeven?

Voor wat we zijn geworden?

Hoe moeten we deze last dragen?

De dingen die we hebben gedaan verdringen?

Ik hield zo verdomd veel van je

Het duurde bijna een leven lang

Neuken!

Ik krabde mijn hart eruit

Gewoon om te zien hoe het bloedt...

Ik wou dat ik kerosine was, gewoon om mezelf in brand te steken

Ik wou dat ik kerosine was, ik zou alles verbranden wat we hebben opgebouwd

Ik wou dat ik kerosine was, gewoon om je wereld in vuur en vlam te zetten

Ik wou dat ik kerosine was, alleen om de vlammen te voeden

En een fles whisky later

Ik kan me de vorm van je gezicht nog herinneren

Terwijl ik mijn weg naar huis vergat

Terwijl ik mijn eigen verdomde naam ben vergeten

Terwijl ik mijn eigen verdomde naam ben vergeten

Wie noemt deze plek zelfs thuis?

In het beste geval is het een graf met uitzicht

Ik was hier nooit echt

Maar de straten lijken nog steeds mijn naam te kennen