Homecoming, Denied! - Harakiri for the Sky

I don’t think we will withstand this trip

Along these paths cobbled with shards

To tell you now makes me feel so heavy hearted

But one night, this life will tear us apart

And now that I gave away the stories end

Its facts sneak in so deadly slow and subtle

But just that something is subtle

Doesn’t mean it’s going to turn out right!

This lethargy, so perfectly shaped, continues spiting filth in my face

Steady going on subsisting, outlive this trivial life

Although this edgeless dagger is stuck deep in my heart

How sad a fate, even these tidal-washed detonations of relief won’t save me

Cause in case of doubt, this landmine marathon will guide me to my early grave

And in spite of everything, someday

I’ll tie this rope to the highest tree and take my life

And as soon as my last cigarette has burned to its end

Without turning once I will have left this world behind…

Only death is real!

Ik denk niet dat we deze reis zullen doorstaan

Langs deze met scherven geplaveide paden

Om je nu te vertellen, voel ik me zo zwaar van hart

Maar op een nacht zal dit leven ons uit elkaar scheuren

En nu ik weggaf, eindigen de verhalen

De feiten sluipen zo dodelijk langzaam en subtiel binnen

Maar alleen dat iets is subtiel

Betekent niet dat het goed zal komen!

Deze lethargie, zo perfect gevormd, blijft vuil in mijn gezicht spugen

Blijf voortbestaan, overleef dit triviale leven

Hoewel deze scherpe dolk diep in mijn hart zit

Wat een treurig lot, zelfs deze door het getij overspoelde ontploffingen van verlichting zullen me niet redden

Want in geval van twijfel zal deze landmijnmarathon me naar mijn vroege graf leiden

En ondanks alles, ooit

Ik bind dit touw aan de hoogste boom en neem mijn leven

En zodra mijn laatste sigaret tot het einde is opgebrand

Zonder me één keer om te draaien, heb ik deze wereld achter me gelaten...

Alleen de dood is echt!