Nailgarden - Harakiri for the Sky

It must have been years since we sat next to these autumn fires

As nothing had happened since, but anyway, it’s too far gone

We shouldn’t have let the grass grow under our feet all summer long

Cause no one owns this moments, as far as I know, they just last for a while

And I still wonder, why this journey finds no end again, finds no goal

Godspeed!

But we will never arrive together at the same time

Sad to say, that some of us won’t find their way, find no kind of home

So if I’m not coming home tonight, you will know that I’m gone

I’ve heard all these old stories, so please, tell me something new

I heard it all far too often, that I already know the end

And now I try to attach as much wordly wisdom as I know, in just one song

But the answer ‘s still a riddle, or almost a fucking lie!

This was the bloom of our youth and autumn’s coming soon

Whoever has no home now, will not build one anymore

Have you ever seen happy people with interesting stories to tell?

Yeah, this is my human garbage, spread on the tracks of life

You still search for a reason?

Maybe the train was on time?!

Last words?

A final answer?

Apologies?

I have none

Love has always been the word for farewell and parting!

Het moet jaren geleden zijn dat we naast deze herfstvuren zaten

Omdat er sindsdien niets is gebeurd, maar hoe dan ook, het is te ver weg

We hadden niet de hele zomer het gras onder onze voeten moeten laten groeien

Omdat niemand deze momenten bezit, voor zover ik weet, duren ze maar een tijdje

En ik vraag me nog steeds af waarom deze reis geen einde vindt, geen doel vindt

Goddank!

Maar we zullen nooit samen op hetzelfde moment aankomen

Triest om te zeggen dat sommigen van ons hun weg niet zullen vinden, geen soort thuis zullen vinden

Dus als ik vanavond niet thuiskom, weet je dat ik weg ben

Ik heb al die oude verhalen gehoord, dus vertel me alsjeblieft iets nieuws

Ik heb het maar al te vaak gehoord, dat ik het einde al ken

En nu probeer ik zoveel wereldse wijsheid als ik weet in slechts één nummer te plakken

Maar het antwoord is nog steeds een raadsel, of bijna een verdomde leugen!

Dit was de bloei van onze jeugd en de herfst komt eraan

Wie nu geen huis heeft, zal er geen meer bouwen

Heb je ooit gelukkige mensen gezien die interessante verhalen te vertellen hadden?

Ja, dit is mijn menselijke afval, verspreid op de sporen van het leven

Zoek je nog naar een reden?

Misschien was de trein op tijd?!

Laatste woorden?

Een definitief antwoord?

Excuses?

Ik heb er geen

Liefde is altijd het woord geweest voor afscheid en afscheid!