Inséparables - Aldebert

Je veux tes jambes à mon cou

Jusqu'à risquer l’infarctus

Des petits bouts de toi partout

Faire honneur à Vénus

Voilà je me sens tellement «nous»

Qu’en parlant de toi je dis «je»

Et que si tu mettais les bouts

Je me ferais religieux

Les réserves de nos ébats

En bombonnes, en K7, en flacons,

Des sauvegardes de tout ce qui fait toi

En magnums, en citernes, en caissons

Je ne serais jamais de ceux

Qui peuvent faire un break

Si sur moi tu poses les yeux

Moi je repars avec

REFRAIN

Que l’on soit siamois, collés par les doigts

Me serais profitable,

Inséparables

J’ai demandé l’addiction

Pour contre toi m'ébattre,

Moi qui fais la collection

De tous tes coups de théâtre

Une étreinte de six mois

C’est strictement interdit

Mais voyez-vous moi c’est comme ça

Que j’entends le paradis

Mon coeur bat comme un orchestre,

Nous sommes une chaîne à deux maillons

Quand tu m’enlaces et me séquestre,

Moi j’en oublie mon prénom

Garderons-nous pour nos vieux jours

Quand nos corps seront moins fiers

Juste quelques rimes en «our «Histoire de passer l’hiver?

REFRAIN

Que l’on soit siamois, collés par les doigts

Me serais profitable,

Inséparables (X2)

Demeurer sous tes reins,

Se réveiller vieux un jour,

Sous la couette en sous marin

20 000 lieues sous l’amour

Je veux tes jambes à mon cou

Jusqu'à risquer l’AVC,

Des petits bouts de toi partout,

Finir et recommencer

Voilà je me sens tellement mal

Qu’en parlant de toi je vais mieux

Et que si tu mettais les voiles

Je me ferais petit vieux.

REFRAIN

Que l’on soit siamois, collés par les doigts

Me serais profitable,

Inséparables

Que l’on soit siamois, collés par les doigts

Aucune issue possible,

Indivisible

Que l’on soit siamois

Inséparables

(Merci à Juliette pour cettes paroles)

Ik wil je benen om mijn nek

Totdat je het risico loopt een hartaanval te krijgen

Overal kleine stukjes van jou

Venus eren

Hier voel ik me zo "wij"

Dat als ik over jou spreek, ik "ik" zeg

En wat als je de uiteinden?

Ik zou religieus worden

De reserveringen van onze capriolen

In mandflessen, in K7, in flessen,

Back-ups van alles wat jou maakt

In magnums, in reservoirs, in caissons

Ik zal nooit een van die zijn

Wie kan er even pauzeren?

Als je je ogen op mij legt

ik vertrek met

REFREIN

Dat we Siamees zijn, aan de vingers gelijmd

Zou mij ten goede komen,

Onafscheidelijk

Ik vroeg om de verslaving

Want tegen jou amuseer ik me,

Ik die verzamelt

Van al je stunts

Een omhelzing van zes maanden

Het is ten strengste verboden

Maar je ziet me, het is zo

Dat ik de hemel hoor

Mijn hart klopt als een orkest,

Wij zijn een ketting met twee schakels

Als je me omhelst en me afzondert,

Ik ben mijn voornaam vergeten

Zullen we bewaren voor onze oude dag?

Wanneer ons lichaam minder trots zal zijn

Gewoon een paar rijmpjes in "onze" Over de winter doorbrengen?

REFREIN

Dat we Siamees zijn, aan de vingers gelijmd

Zou mij ten goede komen,

Tortelduifjes (X2)

Blijf onder je lendenen,

Op een dag oud wakker worden,

Onder het dekbed in de onderzeeër

20.000 competities onder liefde

Ik wil je benen om mijn nek

Totdat je een beroerte riskeert,

Overal kleine stukjes van jou,

Afmaken en opnieuw beginnen

Hier voel ik me zo slecht

Dat ik over jou praat, ik ben beter

Wat als je gaat zeilen?

Ik zou oud worden.

REFREIN

Dat we Siamees zijn, aan de vingers gelijmd

Zou mij ten goede komen,

Onafscheidelijk

Dat we Siamees zijn, aan de vingers gelijmd

Geen uitweg,

Ondeelbaar

Of we nu Siamees zijn

Onafscheidelijk

(Met dank aan Juliette voor deze teksten)