Изменить не можешь - Йовин

Отвори двери, когда за тобою придут,

Молча иди и не спрашивай, почему.

Ты не преступник, ты просто не сделал шаг,

Будешь за это расстрелян дважды.

Раннее утро, с небес моросит вода,

Стой и не спрашивай, что ты такого сделал.

Если всю жизнь ты привык ожидать суда,

Просто молчи и жди своего расстрела.

Лязгнут затворы, а ты продолжай молчать,

Слушай, как делят твои сапоги солдаты.

Подан сигнал, осталось недолго ждать,

Пуля ни в чем не виновата.

Ты не готов, но ведь ты никогда не готов

К штурму небес, покорению дальних высей.

Здесь твое место, в ряду безымянных крестов

Тех, от кого ничего не зависит.

Может быть, ты бы гордился своей судьбой,

Может, носил ордена и другое имя,

Может быть, все завершится само собой,

Может быть, пуля ударит мимо.

Залпом взметнет воронье с ледяной земли,

Это уже никого не должно тревожить.

Поздно кричать о свободе.

«Солдаты, пли!»

Ты ничего изменить не можешь.

Open de deuren als ze voor je komen

Loop stil en vraag niet waarom.

Je bent geen crimineel, je hebt gewoon geen stap gezet,

Hiervoor wordt je twee keer beschoten.

Vroeg in de ochtend druppelt het water uit de lucht,

Stop en vraag niet wat je hebt gedaan.

Als je je hele leven gewend bent te wachten op een oordeel,

Hou je mond en wacht op je executie.

De luiken zullen rinkelen, en je blijft zwijgen,

Luister hoe de soldaten je laarzen delen.

Het sein is gegeven, het zal niet lang meer duren

De kogel heeft nergens de schuld van.

Je bent niet klaar, maar je bent nooit klaar

Naar de storm van de hemel, de verovering van verre hoogten.

Hier is jouw plaats, in een rij van naamloze kruisen

Degenen van wie niets afhangt.

Misschien zou je trots zijn op je lot,

Misschien droeg hij bevelen en een andere naam,

Misschien eindigt alles vanzelf

Misschien mist de kogel.

In één teug schiet een kraai omhoog uit de ijzige grond,

Dit hoeft niemand meer te verontrusten.

Het is te laat om te schreeuwen over vrijheid.

"Soldaten, huil!"

Je kunt niets veranderen.