Жалко Нового Года - Вероника Долина

Жалко Нового года,

Но этот вопрос решён.

А мы его разливали

По чашечкам, как крюшон.

Помешивали с чертовщинкой

Хрустальным же черпаком

С гвоздикою и с перчинкой

Под первым уже хмельком.

Ого, Новый год, ого!

Не жалко нам никого.

Да разве ж во всём виноваты

Мы, штопальщики чулков?

Ого, Новый год, ого!

Не надо нам ничего,

Ни королей из ваты,

Ни сахарных ангелков.

Жалко Нового года,

Но и он был с нами суров.

Зачем он исчез так быстро

Из наших бедных дворов?

Ведь как их принаряжала

Серебряная канитель,

И в каждом окне дрожала

Неубранная постель.

Жалко Нового года,

А всё-таки он был мастак —

Малюсенькая свобода

Каждому за просто так.

Возьми, с тебя не убудет,

За свечки да за шары,

А там поглядим, что будет

За ворохом мишуры.

sorry nieuwjaar

Maar dit probleem is opgelost.

En we hebben het gemorst

Bij de cups, als een kroon.

Geroerd met duivelsvlees

Kristallen schep

Met kruidnagel en peperkorrels

Onder de eerste hop al.

Wauw, nieuwjaar, wauw!

We hebben met niemand medelijden.

Ja, hebben zij de schuld van alles?

Zijn we darners aan het inslaan?

Wauw, nieuwjaar, wauw!

We hebben niets nodig

Geen koningen gemaakt van katoen,

Geen suiker engelen.

sorry nieuwjaar

Maar hij was ook hard tegen ons.

Waarom verdween hij zo snel

Van onze arme werven?

Hoe heb je ze tenslotte aangekleed

zilveren draad,

En in elk raam beefde

Onopgemaakt bed.

sorry nieuwjaar

En toch was hij een meester -

Kleine vrijheid

Voor iedereen voor niets.

Pak het, je raakt het niet kwijt

Voor kaarsen en voor ballen,

En dan zien we wel wat er gebeurt

Achter een hoop klatergoud.