Старики - Вероника Долина

Помилуй, Боже, стариков,

Их головы и руки,

Мне слышен стук их башмаков

На мостовых разлуки.

Помилуй, Боже, стариков,

Их шавок, васек, мосек,

Пучок петрушки и морковь,

И дырочки авосек.

Прости им злые языки

И слабые сосуды,

И звук разбитой на куски

Фарфоровой посуды,

И пожелтевшие листки

Забытого романа,

И золотые корешки

Мюссе и Мопассана.

Ветхи, как сами старики,

Немодны их одежды,

Их каблуки, их парики —

Как признаки надежды.

На них не ляжет пыль веков —

Они не из таковских.

Помилуй, Боже, стариков,

Помилуй, Боже, стариков,

Особенно московских…

Heb genade, God, oude mensen,

Hun hoofden en handen

Ik hoor het geluid van hun schoenen

Op de bruggen van scheiding.

Heb genade, God, oude mensen,

Hun bastaard, vasek, mozek,

Een bosje peterselie en wortelen,

En auto gaten.

Vergeef ze slechte tongen

En zwakke vaten

En het geluid van in stukken gebroken te worden

porseleinen gebruiksvoorwerpen,

En vergeelde bladeren

vergeten romantiek,

En gouden wortels

Musset en Maupassant.

Vervallen, zoals de oude mensen zelf,

Hun kleding is ouderwets,

Hun hakken, hun pruiken

als tekenen van hoop.

Het stof van eeuwen zal niet op hen vallen -

Ze zijn daar niet een van.

Heb genade, God, oude mensen,

Heb genade, God, oude mensen,

Vooral Moskou...