Тебя, Как Сломанную Руку - Вероника Долина

Тебя, как сломанную руку,

едва прижав к груди, несу.

Дневную дрожь — ночную муку,

поддерживая на весу.

Могла бы стать обыкновенной

сегодня же, в теченье дня!

Но и тогда в твоей Вселенной

не будет места для меня.

Тебя, как сломанную руку,

качать-укачивать хочу.

Дневную дрожь — ночную муку

удерживая, как свечу.

Безвременны, всенепременны:

Всего лишь гипс — твоя броня.

И все равно — в твоей Вселенной

не будет места для меня.

Тебя, как сломанную руку,

должно быть, вылечу, сращу.

Дневную дрожь — ночную муку

кому-то перепоручу.

— Все бесполезно, мой бесценный, —

скажу, легонько отстраня.

И никогда в твоей Вселенной

не будет места для меня…

Je houdt van een gebroken hand

nauwelijks tegen de borst gedrukt, draag ik.

Overdag beven - nachtelijke kwelling,

ondersteunen op gewicht.

Zou gewoon kunnen worden

vandaag, overdag!

Maar zelfs dan in jouw Universum

er zal geen plaats voor mij zijn.

Je houdt van een gebroken hand

Ik wil rocken, rocken.

Dagbeven - nachtmeel

vasthouden als een kaars.

Tijdloos, almachtig:

Alleen gips is je wapenrusting.

En hoe dan ook - in jouw universum

er zal geen plaats voor mij zijn.

Je houdt van een gebroken hand

Ik moet genezen worden, ik zal genezen.

Dagbeven - nachtmeel

Ik zal het aan iemand doorgeven.

- Alles is nutteloos, mijn onschatbare, -

Ik zal zeggen, lichtjes verwijderen.

En nooit in jouw universum

er zal geen plaats voor mij zijn...