Кольцо - Вероника Долина

На наших кольцах имена

Иные помнят времена,

Умелою рукой гравера

В них память запечатлена.

Там, кроме имени — число,

Которое давно прошло.

И год, и месяц — наша дата,

Тот день, что с нами был когда-то.

На наших кольцах имена —

От дней прошедших письмена,

И если я кольцо утрачу —

Тех дней утратится цена.

И я кольцо свое храню,

А оброню — себя браню,

Стараюсь в нем не мыть посуду,

Оберегать его повсюду.

Так из-за слова и числа

Я все обиды бы снесла,

Свое кольцо от всех напастей

Я б защитила и спасла.

Кольцо храню я с давних пор

От взора вора, вздора ссор,

Но в мире нет опасней вора,

Чем вор по имени раздор.

Мое кольцо, меня спаси —

Возьми меня, перенеси

Вот самый миг,

когда гравер

В тебе свой первый штрих провел.

Namen op onze ringen

Anderen herinneren zich tijden

Met de bekwame hand van een graveur

Ze zijn bedrukt met geheugen.

Daar staat naast de naam een ​​nummer,

Wat al lang voorbij is.

Zowel het jaar als de maand zijn onze datum,

De dag die ooit bij ons was.

Namen op onze ringen -

Uit de dagen van eerdere brieven,

En als ik de ring verlies...

Die dagen zullen waardeloos zijn.

En ik houd mijn ring,

En ik zal mezelf verdedigen - ik scheld mezelf uit,

Ik probeer er geen afwas in te doen,

Bescherm hem overal.

Dus vanwege het woord en het nummer

Ik zou alle beledigingen accepteren,

Jouw ring van alle tegenslagen

Ik zou beschermen en redden.

Ik heb de ring lang bewaard

Van de blik van een dief, onzin van ruzies,

Maar er is geen gevaarlijkere dief in de wereld,

Dan een dief genaamd discord.

Mijn ring, red me -

Neem mij, neem mij

Hier is het moment

wanneer graveur

Ik heb mijn eerste slag in jou gemaakt.