You, The Mountain And Me - Paul Heaton, Jacqui Abbott

Love doesn’t always present you with gold

With the very first person you hold

Love can shine early or come in from the cold

It can be young, middle-aged or be old

When those young wolves tracked down

That old wounded bear

It was you, the mountain and me

When those two hungry vultures

They circled the air

It was up that old mountain and me

When this pitiful life

It comes to an end

It’ll be you, the mountain and me

When I’ve found the right road

But I’ve lost all my friends

It’ll be you, the mountain and me

Now the sun’s disappeared

The rain’s moving in

The moon in the background just blushed

The cold steel of the mountain

Conceals a dark truth

That one of us may have been pushed

So with tears in my eyes

I’ll wait in the skies

And one thing I’ll know about you

God may not exist

The moon may be cheese

But that mountain and thee

Will be true

So when love hit this pair

Youth was no longer there

Just wisdom, laughter, and lines

Both had been lookers

But now chained to their cookers

And endless glasses of wine

When those old crows in Dumbo

They clapped my demise

So very much louder than any first prize

When they fell from above

And pecked out my eyes

It was up that old mountain and me

I won’t jump in that river

Or fall in that sea

I’ll fold your hand closely in mine

And tell you although

You’ve just found a new love

Your old one’s just gonna be fine

Cause you’re like the scariest

Sheerest of drops

That can jump from

Your balls to your throat

And I’m like that shelf

That you’re landing upon

And that beard on that

Old mountain goat

Liefde geeft je niet altijd goud

Met de allereerste persoon die je vasthoudt

Liefde kan vroeg schijnen of uit de kou komen

Het kan jong, van middelbare leeftijd of oud zijn

Toen die jonge wolven opspoorden

Die oude gewonde beer

Het was jij, de berg en ik

Toen die twee hongerige gieren

Ze cirkelden door de lucht

Het was op die oude berg en ik

Wanneer dit zielige leven

Het komt tot een einde

Jij, de berg en ik zullen het zijn

Als ik de juiste weg heb gevonden

Maar ik ben al mijn vrienden kwijt

Jij, de berg en ik zullen het zijn

Nu is de zon verdwenen

De regen komt binnen

De maan op de achtergrond bloosde gewoon

Het koude staal van de berg

Verbergt een duistere waarheid

Dat een van ons misschien is geduwd

Dus met tranen in mijn ogen

Ik wacht in de lucht

En één ding zal ik over jou weten

God bestaat misschien niet

De maan kan kaas zijn

Maar die berg en jij

Zal waar zijn

Dus wanneer liefde dit paar raakt

Jeugd was er niet meer

Alleen wijsheid, gelach en lijnen

Beiden waren kijkers geweest

Maar nu vastgeketend aan hun fornuizen

En eindeloze glazen wijn

Wanneer die oude kraaien in Dumbo

Ze applaudisseerden voor mijn overlijden

Dus veel luider dan welke eerste prijs dan ook

Toen ze van boven vielen

En pikte mijn ogen uit

Het was op die oude berg en ik

Ik zal niet in die rivier springen

Of in die zee vallen

Ik zal je hand dicht in de mijne vouwen

En vertel je hoewel

Je hebt zojuist een nieuwe liefde gevonden

Je oude komt gewoon goed

Omdat jij de engste bent

Pure druppels

Dat kan springen van

Je ballen naar je keel

En ik ben zoals die plank

Waar je op landt

En die baard daarop?

Oude berggeit