The Horse And Groom - Paul Heaton, Jacqui Abbott

From a hip saloon

In the Horse and Groom

Cowboy rides alone now

Whistling different tune

Cause it’s time to lose the whiskey

To step down off that stool

The stallion riding, pistol hiding

Sentimental fool

I won’t ride into the sunset

Behind me, only grief

I won’t say that I don’t love her

With a toothpick in my teeth

I rode into this one-horse town

When the horse had just three legs

And now they’re trying to rid this place

Of the lowlifes and the dregs

Dig that ground, and six feet down

For everyone to see

The saddle of that trusty steed

And me

This arthritic pain

In the pouring rain

Whilst inside on the jukebox

Tammy sings again

The next time that you see these boots

They’ll not be on my feet

They’ll be hanging from the slow coach

To the local cemetery

A true cowboy will lay his hat

Which way the bottles spin

Wake up next to doused-out fire

With bean juice down his chin

I rode into this one-horse town

When the horse had just three legs

And now they’re trying to rid this place

Of the lowlifes and the dregs

Dig that ground, and six feet down

For everyone to see

The saddle of that trusty steed

And me

From a hip saloon

In the Horse and Groom

Difficult to believe now

He was a cowboy in his day…

Uit een hippe saloon

In het paard en de bruidegom

Cowboy rijdt nu alleen

Fluitend ander deuntje

Omdat het tijd is om de whisky te verliezen

Om van die kruk af te stappen

De hengst rijdt, pistool verstopt

Sentimentele dwaas

Ik rijd niet de zonsondergang in

Achter mij alleen verdriet

Ik zal niet zeggen dat ik niet van haar hou

Met een tandenstoker in mijn tanden

Ik reed deze stad met één paard binnen

Toen het paard nog maar drie poten had

En nu proberen ze deze plek te ontruimen

Van de lowlifes en de droesem

Graaf die grond, en zes voet naar beneden

Voor iedereen te zien

Het zadel van dat trouwe ros

En ik

Deze artritische pijn

In de stromende regen

Terwijl je binnen in de jukebox zit

Tammy zingt weer

De volgende keer dat je deze laarzen ziet

Ze zullen niet op mijn benen staan

Ze hangen aan de langzame koets

Naar de plaatselijke begraafplaats

Een echte cowboy zal zijn hoed neerleggen

Welke kant de flessen op draaien

Wakker worden naast een geblust vuur

Met bonensap langs zijn kin

Ik reed deze stad met één paard binnen

Toen het paard nog maar drie poten had

En nu proberen ze deze plek te ontruimen

Van de lowlifes en de droesem

Graaf die grond, en zes voet naar beneden

Voor iedereen te zien

Het zadel van dat trouwe ros

En ik

Uit een hippe saloon

In het paard en de bruidegom

Moeilijk te geloven nu

Hij was een cowboy in zijn tijd...