My Own Mother's Son - Paul Heaton, Jacqui Abbott

I was sittin' in the dark of a summer park

Playing paper, scissors, and stone

Minding my own

But playin' alone

When I noticed all the rest in their shorts and vests

Singing Harrison’s 'Here Comes the Sun'

I needed a gun

The fight had begun

I did not go to song, you see

The song just came to me

Like afternoon to evening shade

Like lumberjack to tree

It pinned me down like wrestler

And would not let me be

Held me down in deathly grip

The count of '1,2,3'

I’ve been fanning the flames of heated debate

Since 1978

Left the teacher shocked

At the old school gate

So I walked away in the month of May

With the long-distance vision of June

Hummin' a tune

Payback soon

I did not choose the melody

The tune just called my name

And after just one taste of it

I knew just where to aim

I did not clamber onto stage

Fame just blinded me

I did not wander, open mouth

For world to disagree

Life is never easy

When you’ve tattooed on your tongue

Very rarely 'Am I right?'

But never 'Am I wrong?'

From arguments that came to me

To songs I always sung

I’m my own worst enemy

And my own mother’s son

I’m my own mother’s son…

Mm, own mother’s son…

Own mother’s son…

Own mother’s son…

That I can’t deny…

My own mother’s son…

My own mother’s son…

Ik zat in het donker van een zomerpark

Papier, schaar en steen spelen

Op mijn eigen letten

Maar alleen spelen

Toen ik de rest zag in hun korte broek en vest

'Hier komt de zon' van Harrison zingen

Ik had een pistool nodig

Het gevecht was begonnen

Ik ging niet naar het liedje, zie je?

Het nummer kwam net in me op

Zoals middag- tot avondschaduw

Zoals houthakker tot boom

Het zette me vast als een worstelaar

En zou me niet laten zijn

Hield me in dodelijke greep

De telling van '1,2,3'

Ik heb de vlammen van een verhit debat aangewakkerd

sinds 1978

Verliet de leraar geschokt

Bij de oude schoolpoort

Dus liep ik weg in de maand mei

Met het zicht op lange afstand van juni

Hummin' een deuntje

Snel terugverdiend

Ik heb de melodie niet gekozen

Het deuntje riep net mijn naam

En na slechts één voorproefje ervan

Ik wist precies waar ik moest mikken

Ik ben niet op het podium geklommen

Fame heeft me net verblind

Ik dwaal niet rond, open mond

Voor wereld om het niet mee eens te zijn

Het leven is nooit gemakkelijk

Als je op je tong hebt getatoeëerd

Zeer zelden 'Heb ik gelijk?'

Maar nooit 'Heb ik het mis?'

Van argumenten die bij mij opkwamen

Op liedjes die ik altijd zong

Ik ben mijn eigen ergste vijand

En de zoon van mijn eigen moeder

Ik ben de zoon van mijn eigen moeder...

Mm, zoon van eigen moeder...

Zoon van eigen moeder...

Zoon van eigen moeder...

Dat kan ik niet ontkennen...

De zoon van mijn eigen moeder...

De zoon van mijn eigen moeder...