Blackwater Banks - Paul Heaton, Jacqui Abbott

It wasn’t the ferry to Dublin

Arrival at last on your shore

It wasn’t the shamrock awaiting

On each pint of Guinness you pour

It was Oonagh and Anne in Kilkenny

It was Seamus and Patrick in Cork

It was Callum in Limerick, Aoefe in Galway

And the folk of this island, for sure

And the folk of this island, for sure…

Oh, Ireland, oh, Ireland, no wonder my roots

Were never in briefcases, never in suits

Of New York or London, or Paris, no thanks

But down by the Blackwater Banks

And it wasn’t the pride of East Belfast

With its red, white, and blue to the floor

It wasn’t the calls from Divis to Falls

Of 'No, nay, never, no more'

It was Barry and James up in Derek

As we finally headed back east

And reluctantly boarded our ferry

Each time, you felt closer to peace

Each time, you felt closer to peace

Oh, Ireland, oh, Ireland, no wonder my roots

Were never in briefcases, never in suits

Of New York or London, or Paris, no thanks

But down by the Blackwater Banks

Oh, woah-oh…

Woah, oh…

I’ve pedalled from Larne down to Wexford

Via Roscommon, Galway, and Clare

And Tipperary’s so far, 'cause every damn bar

Is pulling and diverting you there

It was Tully’s in Kinvara, Murphy’s in Thomastown

In Cahir, the old Punter’s Rest

In Ireland, you mention you’re leaving

And the likelihood seems to get less

Oh, Ireland, oh, Ireland, no wonder my roots

Were never in briefcases, never in suits

Of New York or London, or Paris, no thanks

But down by the Blackwater Banks

Down by the Blackwater Banks…

Down by the Liffey

Down by the Shannon

Down by the Blackwater Banks…

Het was niet de veerboot naar Dublin

Eindelijk aangekomen op uw kust

Het was niet de klaver die wachtte

Op elke pint Guinness die je schenkt

Het waren Oonagh en Anne in Kilkenny

Het waren Seamus en Patrick in Cork

Het was Callum in Limerick, Aoefe in Galway

En de mensen van dit eiland zeker

En de mensen van dit eiland, zeker...

Oh, Ierland, oh, Ierland, geen wonder dat mijn roots

Zaten nooit in aktetassen, nooit in pakken

Van New York of Londen of Parijs, nee bedankt

Maar bij de Blackwater Banks

En het was niet de trots van Oost-Belfast

Met zijn rood, wit en blauw op de vloer

Het waren niet de telefoontjes van Divis naar Falls

Van 'Nee, nee, nooit, niet meer'

Het waren Barry en James in Derek

Toen we eindelijk terug naar het oosten gingen

En met tegenzin aan boord gegaan van onze veerboot

Elke keer voelde je dichter bij de vrede

Elke keer voelde je dichter bij de vrede

Oh, Ierland, oh, Ierland, geen wonder dat mijn roots

Zaten nooit in aktetassen, nooit in pakken

Van New York of Londen of Parijs, nee bedankt

Maar bij de Blackwater Banks

Oh, woah-oh...

Wauw, o...

Ik ben van Larne naar Wexford gefietst

Via Roscommon, Galway en Clare

En Tipperary is zo ver, want elke verdomde bar

Trekt en leidt je daarheen?

Het was Tully's in Kinvara, Murphy's in Thomastown

In Cahir, de oude Punter's Rest

In Ierland zeg je dat je vertrekt

En de kans lijkt kleiner te worden

Oh, Ierland, oh, Ierland, geen wonder dat mijn roots

Zaten nooit in aktetassen, nooit in pakken

Van New York of Londen of Parijs, nee bedankt

Maar bij de Blackwater Banks

Bij de Blackwater Banks...

Bij de Liffey

Bij de Shannon

Bij de Blackwater Banks...