Тане - Евгений Клячкин

Неведомо как за незримой иголкой Em Am

Струится незримая нить.

H7 Em

И мне этой женщины хватит надолго — E7 Am

Ах только бы все сохранить!

C H7

Ах только бы легкие пальце летали Hm5-/7 E7

Над сумрачным нашим житьем, Am7 D7

Ах только б незримые дыры латали G (+7) C (+7)

Ах только б незримые дыры латали Am H7

Волшебные руки ее.

C H7 C

Волшебные руки ее.

Am H7 Em

На ниточке этой, как на пуповине,

Единою кровью дыша,

Два сердца, скрепленные по сердцевине, —

Они и зовутся «душа».

Когда же дыханье и тело едины,

Понять не составит труда:

Мы неразделимы и необходимы,

И это — уже навсегда.

Не верю в богов, во второе рожденье,

Ни в скорый и праведный суд.

Надежда одна — что в последнем паденье

Летящие руки спасут.

А если и им не дано дотянуться

Иль силы не хватит в крылах, —

Спасибо судьбе, что смогла улыбнуться,

И жизни — за то, что была.

Het is niet bekend hoe achter de onzichtbare naald Em Am

Er vloeit een onzichtbare draad.

H7 Em

En deze vrouw zal me lang bijblijven - E7 Am

O, al was het maar om alles te redden!

C H7

Oh, als alleen lichte vingers zouden vliegen Hm5-/7 E7

Boven ons sombere leven, Am7 D7

Oh, als er maar onzichtbare gaten werden gepatcht G (+7) C (+7)

Oh, als er maar onzichtbare gaten werden gepatcht Am H7

Haar magische handen.

C H7 C

Haar magische handen.

Ben H7 Em

Op deze draad, als op een navelstreng,

Hetzelfde bloed ademen

Twee harten vastgemaakt in de kern -

Ze worden "ziel" genoemd.

Wanneer de adem en het lichaam één zijn,

Het zal niet moeilijk zijn om te begrijpen:

We zijn onafscheidelijk en nodig

En dit is voor altijd.

Ik geloof niet in goden, in de tweede geboorte,

Niet naar een snelle en rechtvaardige rechtbank.

Er is maar één hoop - dat in de afgelopen herfst

Vliegende handen zullen redden.

En als ze niet mogen bereiken

Of er is niet genoeg kracht in de vleugels, -

Dank het lot dat je me aan het lachen hebt gemaakt

En het leven - voor wat het was.