Баллада короля - Евгений Клячкин

Жил был король, жил был король, Em D7 G

он храбрый был, как лев, Am Em H7 C

Жил был король, жил был король, Em D7 G

король без королев.

Am Em H7 Em

Он, кроме хлеба, ничего не ел, не пил вина,

одна отрада у него была: война, война.

И день и ночь в седле, в седле, и день и ночь с мечом,

он мчался, мчался по земле, и кровь лилась ручьем

за ним, за ним, а впереди рассветный ореол,

и на закованной груди во тьме мерцал орел.

Летели дни, неслись года, он не смыкал очей,

о, что гнало его туда, где вечный лязг мечей,

о что гнало его в поход, вперед, как лошадь — плеть,

о, что гнало его вперед, искать огонь и смерть.

И сеять гибель каждый раз, топтать чужой посев …

То было что-то выше нас, то было выше всех.

Ответь, ответь, найди ответ, тотчас его забудь,

ответь, ответь, найди ответ, но сам таким не будь.

Он пред врагами честь свою и шпагу не сложил,

он жизнь свою прожил в бою, он жизнь свою прожил!

Гони коней, гони коней, богатство, смерть и власть,

но что на свете есть сильней, но что сильней чем страсть.

Враги поймут, глупцы простят, а кто заучит роль,

тот страстотерпец, тот солдат, солдат, мертвец, король.

Простись, простись, простимся с ним, простимся, чья вина,

что тишь да гладь нужна одним, другим нужна война,

и дробь копыт, и жизни дробь, походные костры.

Одним — удар земли о гроб, другим кларнет зари.

Er was een koning, er was een koning, Em D7 G

hij was dapper als een leeuw, Am Em H7 C

Er was een koning, er was een koning, Em D7 G

koning zonder koninginnen.

Ben Em H7 Em

Hij at behalve brood niets, dronk geen wijn,

Hij had één troost: oorlog, oorlog.

En dag en nacht in het zadel, in het zadel, en dag en nacht met het zwaard,

hij rende, rende over de grond en het bloed stroomde in een stroom

achter hem, achter hem en vooruit is een dageraad halo,

en een adelaar glinsterde in de duisternis op de geketende kist.

Dagen vlogen voorbij, jaren vlogen voorbij, hij sloot zijn ogen niet,

oh, wat dreef hem naar waar het eeuwige gekletter van zwaarden,

over wat hem op een campagne dreef, vooruit, als een paard - een zweep,

o, wat dreef hem vooruit, om vuur en dood te zoeken.

En elke keer de dood zaaien, andermans gewassen vertrappen...

Dat was iets boven ons, dat was boven alles.

Antwoord, antwoord, vind het antwoord, vergeet het meteen,

antwoord, antwoord, vind het antwoord, maar wees zelf niet zo.

Hij legde zijn eer niet neer voor zijn vijanden,

hij leefde zijn leven in de strijd, hij leefde zijn leven!

Rijd paarden, rijd paarden, rijkdom, dood en macht,

maar wat ter wereld is sterker, maar wat is sterker dan passie.

Vijanden zullen het begrijpen, dwazen zullen vergeven, en wie de rol zal onthouden,

die martelaar, die soldaat, soldaat, dode man, koning.

Zeg vaarwel, zeg vaarwel, zeg vaarwel tegen hem, zeg vaarwel, wiens schuld,

dat rust voor sommigen nodig is, voor anderen oorlog,

en een fractie van hoeven, en een fractie van het leven, kampvuren.

Een daarvan is de impact van de aarde op de kist, de andere is de klarinet van de dageraad.