Прощание с Родиной - Евгений Клячкин

Я прощаюсь со страной,

где

Прожил жизнь, не разберу

чью

И в последний раз — пока

здесь

Этот воздух как вино

пью.

А на мне, земля, вины

нет

Я не худший у тебя

сын

Если клином на тебе

свет

Пусть я сам решу что свет —

клин.

Быть жестокой к сыновьям —

грех

Если вправду ты для них —

мать

Первый снег, конечно твой

снег,

Но позволь мне и второй

знать.

А любовь к тебе, поверь

есть

Я и слякоти твоей

рад,

Но отрава для любви —

лесть

Так зачем, скажи ты пьешь

яд?

Ты во мне как я в тебе —

весь,

Но не вскрикнет ни один

шрам

То, что болью прозвенит

здесь

Клеветой прошелестит

там.

Я прощаюсь со страной,

где

Прожил жизнь, не разберу

чью

И в последний раз — пока

здесь

Этот воздух как вино

пью.

3 мая 1973

Ik zeg vaarwel tegen het land

waar

Ik heb mijn leven geleefd, ik begrijp het niet

wiens

En voor de laatste keer - voor nu

hier

Deze lucht is als wijn

drankje.

En op mij, aarde, schuld

Nee

Ik ben niet je ergste

zoon

Als een wig op je is

licht

Laat me voor mezelf beslissen dat de wereld is

wig.

Wees wreed tegen zonen -

zonde

Als je echt voor hen bent -

moeder

De eerste sneeuw is van jou

sneeuw,

Maar laat me even hebben

weten.

En liefde voor jou, geloof

er is

Ik en jouw slush

blij,

Maar vergif voor liefde -

vleierij

Dus waarom, zeg dat je drinkt?

L?

Jij bent in mij zoals ik in jou ben -

alle,

Maar niemand zal schreeuwen

litteken

Dat wat zal klinken met pijn

hier

Laster zal ritselen

daar.

Ik zeg vaarwel tegen het land

waar

Ik heb mijn leven geleefd, ik begrijp het niet

wiens

En voor de laatste keer - voor nu

hier

Deze lucht is als wijn

drankje.

3 mei 1973