Уходи. Уходи - Екатерина Яшникова

Уходи.

Уходи.

Как тепло отыгравшего лета,

Как из памяти строчка куплета,

Чаинка из сита – незаметно.

Пусть голос и черты ещё не забыты,

Я попробую их заменить каламбурами быта.

Потому что больнее держать неуместную ноту,

Чем упасть в тишину.

Есть в падении доля полёта.

И пока я лечу, я почти не жалею об этом.

Vertrekken.

Vertrekken.

Als de warmte van een zomer die heeft gespeeld,

Als een vers uit het geheugen,

Een theelepel uit een zeef is niet waarneembaar.

Laat de stem en functies nog niet vergeten,

Ik zal proberen ze te vervangen door alledaagse woordspelingen.

Omdat het meer pijn doet om de verkeerde noot vast te houden

Val dan in stilte.

Er is een deel van de vlucht in het najaar.

En terwijl ik vlieg, heb ik er bijna geen spijt van.