Горячо - Екатерина Яшникова

Горячо.

Словно воск на руке в первый раз.

Словно кожи коснуться свечой – горячо.

Словно в солнце уставивши глаз – не моргать

И вести тихий счёт, для других напоказ улыбаться ещё.

Сколько можно стерпеть,

Кто-то там за спиной держит острую плеть,

Чтобы мирное тёплое счастье ничьё

Не могла я посметь даже пальцем задеть.

Горячо.

Горячо.

Горячо.

Горячей

От задержанных вместе с дыханьем речей,

От штормов, что наружу – невнятный ручей,

От знакомых имён, от забытых вещей

Горячо.

Сколько будет ещё обжигать

До костей, до обугленных нервов, до стен,

На которые лезть и срываться в кровать

И не спать – горячо.

Не заснуть – горячей.

Я живу вереницей бессонных ночей.

В абсолютном нуле.

Heet.

Voor het eerst als wax op mijn hand.

Alsof je de huid aanraakt met een kaars - heet.

Knipper niet alsof je naar de zon staart

En houd een stil account, zodat anderen kunnen pronken met meer glimlachen.

Hoeveel kun je verdragen?

Iemand houdt een scherpe zweep achter zijn rug,

Om vreedzaam warm geluk te tekenen

Ik durfde niet eens een vinger op te tillen.

Heet.

Heet.

Heet.

heet

Van de toespraken opgehouden met de adem,

Van de stormen die buiten zijn - een onduidelijke stroom,

Van bekende namen, van vergeten dingen

Heet.

Hoeveel meer zal het branden?

Naar de botten, naar de verkoolde zenuwen, naar de muren,

Waarop te klimmen en in bed in te breken

En slaap niet - heet.

Val niet in slaap - heet.

Ik leef een reeks slapeloze nachten.

Op het absolute nulpunt.