Детские книги - Екатерина Яшникова

Только детские книги читать,

Только детские думы лелеять,

Все большое далеко развеять,

Из глубокой печали восстать.

Я от жизни смертельно устал,

Ничего от нее не приемлю,

Но люблю мою бедную землю,

Оттого, что иной не видал.

Я качался в далеком саду

На простой деревянной качели,

И высокие темные ели

Вспоминаю в туманном бреду.

Я понимаю этот ужас

И постигаю эту связь:

И небо падает, не рушась,

И море плещет, не пенясь.

Alleen kinderboeken lezen

Alleen de gedachten van kinderen om te koesteren,

Alles wat groot is, is ver te verspreiden,

Sta op uit diep verdriet.

Ik ben doodmoe van het leven

Ik neem niets van haar aan.

Maar ik hou van mijn arme land

Omdat de ander het niet zag.

Ik wiegde in een verre tuin

Op een eenvoudige houten schommel

En lange donkere sparren

Ik herinner me in een mistig delirium.

Ik begrijp deze gruwel

En ik krijg deze verbinding:

En de lucht valt zonder in te storten

En de zee spettert zonder te schuimen.