Чума - Wolf Rahm

Душит тоска...

А ночь так близка...

Не дрогнет рука...

Нет!

Не дрогнет рука!

Вся моя жизнь –

Словно дом из песка...

Не дрогнет рука...

Тело мое чумою выжрано,

Страшной болью выжжено,

И толпою

Я превращен в изгоя!

Проклят и всеми брошен,

Я не могу так больше!

Жребий разыгран – время

С этим со всем закончить!

Смерть так близко я не видел никогда...

Вот сидит она спокойно у окна...

Вот встает, не глядя даже на меня...

Идет сюда...

Идет сюда!

Где-то внутри

Моя жизнь горит,

Мечтает избавиться от чумного тела,

Взмыть в облака,

Ведь там свысока

Все это покажется лишь мелочью бренной...

Важное стало неважным

Настолько, что страшно,

Обидно и стыдно за все...

Но, сверкнет во тьме мой нож...

Сейчас утихнет дрожь в руках

И жуткий страх

Исчезнет в лету...

Ведь

Мне нечего терять...

Желаньем убивать

Согрет я!

Черной рукой я движим,

Шепот зловещий слышу...

Как вы могли решить,

Что я в этом мире лишний?!

Всех вас, больных гульбою,

Я заберу с собою!

Имя мое вовеки

Впишется черной кровью!

Смерть так близко я не видел никогда!

Ее смех повсюду, крики, суета!

В моем теле нет меня, а есть она...

Я есть она!

Я есть Чума!

Где-то внутри

Твоя жизнь горит,

Мечтает избавиться от чумного тела!

Чуть потерпи –

Еще только миг...

Все скоро покажется лишь мелочью бренной!

Важное стало неважным,

Но больше не страшно –

Так вышло...

Там свыше нас ждут...

Где-то внутри

Твоя жизнь горит,

Мечтает избавиться от чумного тела...

Чуть потерпи –

Еще только миг...

Все скоро покажется лишь мелочью бренной...

Verstikkend verdriet...

En de nacht is zo dichtbij...

Schud je hand niet...

Niet!

Schud je hand niet!

Heel mijn leven -

Als een huis van zand...

Schud je hand niet...

Mijn lichaam wordt verslonden door de pest,

Verbrand met vreselijke pijn

en de menigte

Ik ben veranderd in een outcast!

Vervloekt en verlaten door iedereen

Ik kan dit niet meer doen!

Het lot is getrokken - tijd

Eindig hiermee!

Ik heb de dood nog nooit zo dichtbij gezien...

Hier zit ze rustig bij het raam...

Hier staat hij op, niet eens naar mij kijkend...

Hier komen...

Komt hier!

ergens binnen

Mijn leven staat in brand

Dromen van het wegwerken van het pestlichaam,

Vlieg de wolken in

Omdat het daarboven is

Dit alles zal een onbeduidende sterveling lijken ...

Belangrijk is onbelangrijk geworden

Zo erg dat het eng is

Het is gênant en gênant...

Maar mijn mes zal schitteren in de duisternis...

Nu zal het trillen in de handen afnemen

En vreselijke angst

Verdwijnen tijdens de vlucht...

Ten slotte

Ik heb niets te verliezen...

Verlangen om te doden

Ik heb het warm!

Met een zwarte hand beweeg ik

Ik hoor een onheilspellend gefluister...

Hoe kon je beslissen?

Wat ben ik overbodig in deze wereld?!

Allen van jullie die ziek zijn van feestvreugde,

Ik neem het mee!

Mijn naam is voor altijd

Past in zwart bloed!

Ik heb de dood nog nooit zo dichtbij gezien!

Haar lach is overal, schreeuwt, ophef!

Er is geen ik in mijn lichaam, maar zij is...

ik ben zij!

Ik ben de Pest!

ergens binnen

Je leven staat in brand

Dromen om van het pestlichaam af te komen!

Wees een beetje geduldig -

Nog even...

Alles zal spoedig een kleinigheid sterfelijk lijken!

Belangrijk is onbelangrijk geworden

Maar niet langer bang

Dus het gebeurde...

Daar wachten ze op ons...

ergens binnen

Je leven staat in brand

Dromen om van het pestlichaam af te komen...

Wees een beetje geduldig -

Nog even...

Alles zal binnenkort een sterfelijke kleinigheid lijken ...