Parapluie - Volodia

Dans la vie, j’fais des parapluies

Rayons d’soleil dans la grisaille de la ville

Au fond, c’est ça l’métier d’artiste, sous tempête ou brise

Avec un sourire et un public à mettre à l’abri

Mon seul toit, c’est le cosmos

Ma plume et la lune: je n’ai pas besoin d’plus, non

J'écoute le monde pendant qu’les autres causent

Et je sèche des larmes, c’est tout c’que j’propose

Alors viens au sec, oublie c’qu’il y a tout autour

L’orage, les éclairs et le regard des vautours

J’veux réchauffer ton cœur, j’ai de la place dans le mien

De l’espoir dans les mains et, dans l’ombre, une lueur

Palette de couleurs dans décors noirs et blancs

Je marche dans la brume, toujours prêt à braver les vents

Et j’en vois trop serrer les dents et, tout c’que je peux faire pour eux

C’est déployer mon parapluie et voir un peu d’joie dans leurs yeux

D’t’façons, c’est tout c’que j’sais faire

On est bien peu sur cette Terre

J’passerai pas une vie à m’taire

J’veux chanter tout c’que j’espère

Sous mon para-parapluie

Quand il pleut

J’s’rai sous mon para-parapluie

Ouhohoy

Tant pis si j’finis seul et qu’on m’prend pour un fou

La vérité: je troquerai pas mon âme pour un sou

J’ai mon abri de fortune, j’veux vous accueillir en-d'ssous

Qu’on se parle, qu’on se réchauffe, qu’on oublie ou qu’on se saoule

Même si on se serre un peu, j’aurai toujours une place

J’aime écouter l’averse qui coule sur la toile

Elle me rappelle l’annonce du temps qui passe

J’en ai fait, des rimes, des vers, guidé par une bonne étoile

Et il pleut des cordes sensibles, on pleure dans l’vide

Moi, j’meurs d’envie d’apaiser les peines avant qu’des cœurs s’enlisent

Cordes sensibles, pleure dans l’vide

J’meurs d’envie d’apaiser les peines avant qu’des cœurs s’enlisent

Et quand c’est pas facile de garder le smile

J’me dis: «D't'façons, c’est ma raison d'être» et

Regarde-moi, j’suis pas sur les mêmes rails

Tu m’verras sous un parapluie en train de faire la fête car…

D’t’façons, c’est tout c’que j’sais faire

On est bien peu sur cette Terre

J’passerai pas une vie à m’taire

J’veux chanter tout c’que j’espère

Sous mon para-parapluie

Quand il pleut

J’s’rai sous mon para-parapluie

Ouhohoy

Quand il pleut

Dans la vie, j’fais des parapluies

C’est pour mettre du baume quand l’orage est à l’excès

On n’vit pas les mêmes météos ni l’même temps

Viens avec moi, que je te réchauffe un instant

Pour quelques mots, que tu t'échappes un peu

Dans mes chansons, le ciel est toujours bleu

Les éclairs tombent, je fais encore le même vœu

Vous abriter sous mon parapluie quand il pleut

D’t’façons, c’est tout c’que j’sais faire

On est bien peu sur cette Terre

J’passerai pas une vie à m’taire

J’veux chanter tout c’que j’espère

Sous mon para-parapluie

Quand il pleut

J’s’rai sous mon para-parapluie

Ouhohoy

In het leven maak ik paraplu's

Zonnestralen in de grijsheid van de stad

Kortom, dat is het werk van een artiest, onder storm of wind

Met een glimlach en een publiek om te schuilen

Mijn enige dak is de kosmos

Mijn veer en de maan: meer heb ik niet nodig, nee

Ik luister naar de wereld terwijl anderen praten

En ik droog tranen, dat is alles wat ik bied

Dus kom droog, vergeet wat er in de buurt is

De storm, de bliksem en de blik van de gieren

Ik wil je hart verwarmen, ik heb ruimte in de mijne

Hoop in de handen en in de schaduw een sprankje

Kleurenpalet in zwart-wit decors

Ik loop in de mist, altijd klaar om de wind te trotseren

En ik zie te veel op hun tanden bijten en alles wat ik voor ze kan doen

Is om mijn paraplu uit te spreiden en een beetje vreugde in hun ogen te zien

Hoe dan ook, dat is alles wat ik weet hoe te doen

We zijn met heel weinig op deze aarde

Ik zal geen leven lang mijn mond houden

Ik wil alles zingen wat ik hoop

Onder mijn paraplu

Als het regent

Ik zal onder mijn paraplu zijn

Ouhohoy

Jammer als ik alleen eindig en mensen denken dat ik gek ben

De waarheid: ik zal mijn ziel voor geen cent ruilen

Ik heb mijn geïmproviseerde onderdak, ik wil je verwelkomen onder

Of we nu praten, opwarmen, vergeten of dronken worden

Zelfs als we een beetje knijpen, heb ik altijd een plek

Ik luister graag naar de stortbui die over het web stroomt

Ze doet me denken aan de aankondiging van het verstrijken van de tijd

Ik heb het gemaakt, rijmpjes, verzen, geleid door een gelukkige ster

En het regent hartzeer, we huilen in de leegte

Ik, ik sterf om het verdriet te verzachten voordat harten vastlopen

Gevoelige snaren, kreten in de leegte

Ik sterf om het verdriet te verzachten voordat harten vastlopen

En als het niet gemakkelijk is om de glimlach te behouden

Ik heb zoiets van, "Op de een of andere manier is dat mijn reden van bestaan" en

Kijk naar mij, ik zit niet op dezelfde sporen

Je zult me ​​onder een paraplu zien feesten, want...

Hoe dan ook, dat is alles wat ik weet hoe te doen

We zijn met heel weinig op deze aarde

Ik zal geen leven lang mijn mond houden

Ik wil alles zingen wat ik hoop

Onder mijn paraplu

Als het regent

Ik zal onder mijn paraplu zijn

Ouhohoy

Als het regent

In het leven maak ik paraplu's

Het is om balsem te smeren als de storm buitensporig is

We leven niet hetzelfde weer of dezelfde tijd

Kom met me mee, laat me je even opwarmen

Voor een paar woorden, dat je een beetje ontsnapt

In mijn liedjes is de lucht altijd blauw

Bliksem valt, ik doe weer dezelfde wens

Schuil je onder mijn paraplu als het regent

Hoe dan ook, dat is alles wat ik weet hoe te doen

We zijn met heel weinig op deze aarde

Ik zal geen leven lang mijn mond houden

Ik wil alles zingen wat ik hoop

Onder mijn paraplu

Als het regent

Ik zal onder mijn paraplu zijn

Ouhohoy