Demain - Volodia

Hier était le monstre, demain sera l’ange

Hier était le monstre, demain sera l’ange

Hier était le monstre, demain sera l’ange

Hier était le monstre, demain sera l’ange

Demain sera un jour meilleur, et je serai toujours player

Dans l’jeu d’la vie où je navigue et me fatigue à vous faire peur

Demain sera meilleur ou pire, des pleurs, des rires, des p’tites frayeurs

Ou des torpeurs terribles, on dribble entre l'épine des fleurs

Demain ne sera qu’un jour de plus, ce genre d’excuse n’est qu’une erreur

Et juste une sorte de ruse dont j’use pour repousser mes peurs

Demain, c’est loin, là, j’abuse plus ou moins, mais je m’amuse

Comme si on m’enterrait demain, et sous les sons d’la cornemuse

Mais, qui sait de quoi demain sera fait?

C’est comme une roulette russe

Car l’avenir n’est pas une mince affaire qu’on traite avec des muscles

Plutôt des pincettes, et qui sait?

Demain, peut-être qu’on sera plus justes

Meilleurs à l’intérieur, au fond d’nos cœurs, beaucoup plus robustes

Et biens dans nos têtes, qui sait?

Demain, peut-être qu’on sera plus rustres

Et qu’on sera trop frustrés, même offusqués que la vie nous refuse

Le droit de débusquer, de déguster la chaleur diffuse

Plutôt qu’la vétusté d’un vécu spé' d’une ardeur qui use

Mais demain sera un jour meilleur, demain sera un jour meilleur

Demain sera un jour meilleur, demain sera un jour meilleur

Demain sera un jour meilleur, demain sera un jour meilleur

Demain sera un jour meilleur, demain sera un jour meilleur

Demain… en attendant, la nuit tombe

Demain… en attendant, la nuit tombe

Gisteren was het monster, morgen zal de engel zijn

Gisteren was het monster, morgen zal de engel zijn

Gisteren was het monster, morgen zal de engel zijn

Gisteren was het monster, morgen zal de engel zijn

Morgen zal een betere dag zijn, en ik zal altijd een speler zijn

In het spel van het leven waar ik navigeer en mezelf vermoei om je bang te maken

Morgen zal beter of slechter zijn, tranen, gelach, schrik

Of vreselijke verdoving, we dribbelen tussen de doornen van de bloemen

Morgen is weer zo'n dag, zo'n excuus is gewoon een vergissing

En gewoon een soort truc die ik gebruik om mijn angsten weg te duwen

Morgen is nog ver weg, ik maak er min of meer misbruik van, maar ik heb plezier

Alsof ze me morgen zouden begraven, en onder het geluid van de doedelzakken

Maar wie weet wat morgen zal brengen?

Het is als Russische roulette

Omdat de toekomst geen gemakkelijke taak is die we met spieren behandelen

Liever een pincet, en wie weet?

Morgen zijn we misschien eerlijker

Beter van binnen, diep in ons hart, veel sterker

Wel in ons hoofd, wie weet?

Morgen zijn we misschien lomper

En dat we te gefrustreerd zullen zijn, zelfs beledigd dat het leven ons weigert

Het recht om door te spoelen, om de diffuse hitte te proeven

In plaats van het verval van een bijzondere ervaring van een ijver die verslijt

Maar morgen zal een betere dag zijn, morgen zal een betere dag zijn

Morgen wordt een betere dag, morgen wordt een betere dag

Morgen wordt een betere dag, morgen wordt een betere dag

Morgen wordt een betere dag, morgen wordt een betere dag

Morgen... ondertussen valt de avond

Morgen... ondertussen valt de avond