Abysses - Volodia

Accroché à l’ancre, j’me laisse couler, dernière bouffée d’air sur Terre

J’ai plus rien à prouver, paraît qu’dans les abysses tout s'éclaire

Marre de faire du surplace, j’laisse ma barque à la surface

C’est mes limites que je surpasse;

plus j’descends, plus tout s'élève

Seul dans c’périlleux périple, je ferai face aux failles

Regarder l’invisible qui git au fond de mes entrailles

Tout est dans l’mental, pas l’temps d’rendre l'âme ni d’prendre le large

J’ai rêvé d’une perle rare, j’peux l’avoir alors, au gré des courants, j’nage

C’est fou, l’temps passe mais j’me connais pas tant qu'ça

Ma bulle, c’est mon espace, c’est ici qu’j’me mets en phase avec moi-même

(Moi-même, moi-même, moi-même) Ouais, qu’est-ce qui s’cache

Au fond, derrière le reflet trouble, qui me dévisage?

Il paraît qu’au fond c’est à soi-même qu’on se confronte

(Abysses, abysses)

Mon mystère se cache dans les eaux les plus profondes

(Abysses, abysses)

Il faut se comprendre avant de vouloir changer le monde

(Abysses, abysses)

Je chercherai là où l’eau et le feu se confondent

(Abysses)

J’ai plongé dans l’grand bleu d’mes yeux, là où mon âme s’enflamme

Dans les abysses s’entassent mes souvenirs, j’y serai avant qu’ils n’s’effacent

On attend trop souvent des Cieux, des Dieux, sans s’regarder en face

On vit dans l’fantasme creuser en soi

En quoi est-ce qu’on croit?

Qu’est-ce qui compte?

Qu’est-ce qui n’compte pas?

Comment garder l’sang froid?

Y’a pas d’meilleur endroit qu’en bas

J’ai pris une grosse inspiration avant d’plonger en moi car

Il paraît qu’au fond c’est à soi-même qu’on se confronte

(Abysses, abysses)

Mon mystère se cache dans les eaux les plus profondes

(Abysses, abysses)

Il faut se comprendre avant de vouloir changer le monde

(Abysses, abysses)

Je chercherai là où l’eau et le feu se confondent

(Abysses)

Alors j’me jette à l’eau, attiré par la gravité

J’me, j’me jette à l’eau;

à chaque pallier, garder l’apnée

J’me, j’me jette à l’eau avant d’viser la voie lactée

J’oublierai pas qu’c’est en radeau qu’j’suis arrivé

J’me jette à l’eau, attiré par la gravité

J’me, j’me jette à l’eau;

à chaque pallier, garder l’apnée

J’me, j’me jette à l’eau avant d’viser la voie lactée

J’me jette à l’eau

Il paraît qu’au fond c’est à soi-même qu’on se confronte

(Abysses, abysses)

Mon mystère se cache dans les eaux les plus profondes

(Abysses, abysses)

Il faut se comprendre avant de vouloir changer le monde

(Abysses, abysses)

Je chercherai là où l’eau et le feu se confondent

(Abysses)

Gehecht aan het anker liet ik mezelf zinken, laatste ademtocht op aarde

Ik heb niets meer te bewijzen, het lijkt erop dat in de afgrond alles oplicht

Moe van het watertrappelen, laat ik mijn boot aan de oppervlakte

Het zijn mijn grenzen die ik overschrijd;

hoe meer ik naar beneden ga, hoe meer alles stijgt

Alleen op deze gevaarlijke reis, zal ik de fouten onder ogen zien

Kijk naar het onzichtbare dat diep in mijn ingewanden ligt

Het zit allemaal tussen de oren, geen tijd om de geest op te geven of op te stijgen

Ik droomde van een zeldzame parel, ik kan het dan hebben, volgens de stromingen, ik zwem

Het is gek, de tijd verstrijkt maar ik ken mezelf niet zo veel

Mijn bubbel is mijn ruimte, hier kom ik in harmonie met mezelf

(Mezelf, mezelf, mezelf) Ja, wat ligt er op de loer

Op de achtergrond, achter de bewolkte reflectie, wie staart me aan?

Het lijkt erop dat je diep van binnen met jezelf de confrontatie aangaat

(afgrond, afgrond)

Mijn mysterie verbergt zich in de diepste wateren

(afgrond, afgrond)

Je moet jezelf begrijpen voordat je de wereld wilt veranderen

(afgrond, afgrond)

Ik zal zoeken waar water en vuur samenvloeien

(Afgrond)

Ik dook in het grote blauw van mijn ogen, waar mijn ziel ontbrandt

Mijn herinneringen stapelen zich op in de afgrond, ik zal er zijn voordat ze vervagen

We wachten te vaak op de hemelen, de goden, zonder onszelf in het gezicht te kijken

We leven in de fantasie die in onszelf graaft

Waar geloven we in?

Wat er toe doet?

Wat telt niet?

Hoe koel blijven?

Er is geen betere plek dan beneden

Ik haalde diep adem voordat ik erin dook omdat

Het lijkt erop dat je diep van binnen met jezelf de confrontatie aangaat

(afgrond, afgrond)

Mijn mysterie verbergt zich in de diepste wateren

(afgrond, afgrond)

Je moet jezelf begrijpen voordat je de wereld wilt veranderen

(afgrond, afgrond)

Ik zal zoeken waar water en vuur samenvloeien

(Afgrond)

Dus ik waag de sprong, getrokken door de zwaartekracht

ik, ik werp mezelf in het water;

op elk niveau, houd apneu

Ik, ik waag de sprong voordat ik naar de Melkweg ga

Ik zal niet vergeten dat ik op een vlot aankwam

Ik gooi mezelf in het water, getrokken door de zwaartekracht

ik, ik werp mezelf in het water;

op elk niveau, houd apneu

Ik, ik waag de sprong voordat ik naar de Melkweg ga

Ik gooi mezelf in het water

Het lijkt erop dat je diep van binnen met jezelf de confrontatie aangaat

(afgrond, afgrond)

Mijn mysterie verbergt zich in de diepste wateren

(afgrond, afgrond)

Je moet jezelf begrijpen voordat je de wereld wilt veranderen

(afgrond, afgrond)

Ik zal zoeken waar water en vuur samenvloeien

(Afgrond)