Mirages - Volodia

Sur une voie qui est à sens unique, j’lâche encore un coup d'œil dans le rétro'

Toujours à la recherche d’une vue sublime;

le but, c’est pas des «vues»

sur les réseaux

J’ai des objectifs mais j’ai pas de limite, je mets toute mon âme dans mes

jets-pro

J’ai visé plus haut, comme un satellite en orbite, au volant de mon vaisseau

L’album est solo mais j’avance en équipe, alors mettez du love sur mes frérots

Je fais la propre B.O. de ma vie, ce film dont je suis le héros, ouais

Tous les jours, quelques B.A.;

ce système fait ravager les gars

J’avance en indé', pas besoin de D.A., pas de temps à perdre dans des faux

débats

Des hauts, des bas, des faux départs, toujours une issue dans ce qu’on connaît

pas

On s’est levé trop tard, on a fait des écarts, mais c’est dans le présent que

le futur démarre, yeah

J’ai cru voir mon visage en reflet dans un mirage

On vit dans la science-fiction, ce n’est qu’un jeu d’illusions

J'écris mes rêves sur des pages et je me rends compte avec l'âge

Qu’on est le fruit d’nos actions mais aussi d’nos contradictions

J’sais pas, j’sais pas, j’sais pas, j’sais pas où je vais

Du moment qu’demain j’peux voir l’soleil se lever

Je laisse les signes et les mirages me guider

Je verrai bien où ça mène, en vrai, y’a pas d’ligne d’arrivée, non

Au JT, y’a que des carnages;

moi, je bosse que pour le karma

La peur nous a pris en otages, emprisonnés dans ses cadenas

Nous sommes des animaux sauvages, enragés comme des singes en cage

Et je me demande où sont passés nos sages, on peut lire l’avenir dans des

coulées d’magma

La vie est magique, il faut y croire, sinon c’est foutu

Quoi qu’on en dise, à la fin, on en saura pas beaucoup plus

Une voie qui est à sens unique est un chemin parcouru

Faut s’contenter de c’qu’on a, pas de c’qu’on a toujours voulu

J’ai cru voir mon visage en reflet dans un mirage

On vit dans la science-fiction, ce n’est qu’un jeu d’illusions

J'écris mes rêves sur des pages et je me rends compte avec l'âge

Qu’on est le fruit d’nos actions mais aussi d’nos contradictions

J’sais pas, j’sais pas, j’sais pas, j’sais pas où je vais

Du moment qu’demain j’peux voir l’soleil se lever

Je laisse les signes et les mirages me guider

Je verrai bien où ça mène, en vrai, y’a pas d’ligne d’arrivée, non

Alors on s’lance, comme le saut de l’ange

Sous un ciel orange, on se prépare à la nuit blanche

La vie me dévisage

Pendant qu’j’vois des mirages

Des mirages

Perdu dans des mirages

Des mirages

In een eenrichtingsstraat kijk ik nog even achterin

Altijd op zoek naar een subliem uitzicht;

het doel is niet "views"

op de netwerken

Ik heb doelen, maar ik heb geen grenzen, ik leg mijn hele ziel in mijn

jets-pro

Ik richtte hoger, als een satelliet in een baan, mijn schip aandrijvend

Het album is solo, maar ik ga als een team, dus leg wat liefde op mijn bros

Ik maak mijn eigen soundtrack van mijn leven, deze film waarvan ik de held ben, yeah

Elke dag, sommige B.A.;

dit systeem verwoest jongens

Ik ga verder met indie, geen officier van justitie nodig, geen tijd verspillen aan vervalsingen

debatten

Ups, downs, valse starts, altijd een uitweg uit wat we weten

niet

We stonden te laat op, we zwenkten uit, maar het is in het heden dat

de toekomst begint, yeah

Ik dacht dat ik mijn gezicht weerspiegeld zag in een luchtspiegeling

We leven in sciencefiction, het is maar een spel van illusies

Ik schrijf mijn dromen op pagina's en realiseer ik me met de jaren

Dat we de vrucht zijn van onze acties, maar ook van onze tegenstrijdigheden

Ik weet het niet, ik weet het niet, ik weet het niet, ik weet niet waar ik heen ga

Zolang ik morgen de zon kan zien opkomen

Ik laat me leiden door tekens en luchtspiegelingen

Ik zal zien waar het toe leidt, in werkelijkheid is er geen eindstreep, nee

Op het nieuws is er alleen bloedbad;

Ik werk alleen voor karma

Angst heeft ons gegijzeld, opgesloten in zijn hangsloten

We zijn wilde dieren, hondsdolle als gekooide apen

En ik vraag me af waar onze wijzen zijn gebleven, de toekomst is in te lezen

magma stroomt

Het leven is magisch, je moet erin geloven, anders is het debiel

Wat er ook gebeurt, uiteindelijk zullen we niet veel meer weten

Een pad dat eenrichtingsverkeer is, is een afgelegd pad

We moeten genoegen nemen met wat we hebben, niet met wat we altijd al wilden

Ik dacht dat ik mijn gezicht weerspiegeld zag in een luchtspiegeling

We leven in sciencefiction, het is maar een spel van illusies

Ik schrijf mijn dromen op pagina's en realiseer ik me met de jaren

Dat we de vrucht zijn van onze acties, maar ook van onze tegenstrijdigheden

Ik weet het niet, ik weet het niet, ik weet het niet, ik weet niet waar ik heen ga

Zolang ik morgen de zon kan zien opkomen

Ik laat me leiden door tekens en luchtspiegelingen

Ik zal zien waar het toe leidt, in werkelijkheid is er geen eindstreep, nee

Dus we gaan, zoals de sprong van de engel

Onder een oranje hemel bereiden we ons voor op de slapeloze nacht

Het leven staart me aan

Terwijl ik luchtspiegelingen zie

luchtspiegelingen

Verloren in luchtspiegelingen

luchtspiegelingen