Visible Unseen - Silent Planet

Speak to me in a language only Lovers can understand

Dance with me in a rhythm only Lovers can comprehend

One fist gripping defiance

Other cradling the sacred inside of our hands: Pariah

It’s the pain of becoming

Confronting what stirs within

I wanted to show you apocalypse

So you could see just how this ends as it begins

No place to rest your head

No respite for an anathema

Banished for the sin of honesty

From the citadel of little-hidden hells

Pyroglyphic: I saw Your face inside the fire

Monolithic: A dominance that dictates desire

Ultimatum: Dual damnations dichotomize me

Suffocation: Crushed beneath holy hypocrisy

This isn’t love, this is escape

Exiled into the night

Left to navigate a world that negates our needs

The Visible Unseen

You’re the weight I’ll always carry

Through a world so cold, you’ll never walk alone

We will find a place to lay our heavy heads

These lonely roads will always lead you home

Am I only flawed when I am alive?

Only your child if I live denied?

I ask of you, Benevolence, was I made just to be broken?

Our faith became a silver shield, insulated from compassion

Praising the prosperity, repressing their identity

I’ll show you hell is a place, it’s in the secrets we keep

Oh God, how those secrets keep me

This isn’t love, this is escape

This isn’t love, this is escape

Coerced conformity fixed on the dust in their eye

Forest fires rage in mine

I never thought to ask

When you said she was asleep, did you hear my disbelief?

The bitter irony, that I wait for God as she dies beside me

You’re the weight I’ll always carry

Through a world so cold, you’ll never walk alone

We will find a place to lay our heavy heads

These lonely roads will always lead you home

We found our place in the disconnect of neglect

These lonely roads will always lead you home

Until our paths converge, give me eyes to see the visible unseen

These lonely roads will always lead you home

Speak to me in a language only Lovers can understand

One fist gripping defiance

Other cradling the sacred inside of our hands

Praat tegen me in een taal die alleen geliefden kunnen begrijpen

Dans met mij op een ritme dat alleen geliefden kunnen bevatten

Een vuist grijpende opstandigheid

Andere wiegen de heilige binnenkant van onze handen: Pariah

Het is de pijn van het worden

Confronteren met wat er van binnen beweegt

Ik wilde je de apocalyps laten zien

U kunt dus zien hoe dit eindigt zoals het begint

Geen plek om je hoofd te laten rusten

Geen respijt voor een gruwel

Verbannen wegens de zonde van eerlijkheid

Van de citadel van kleine verborgen hellen

Pyroglyphic: ik zag je gezicht in het vuur

Monolithisch: een dominantie die het verlangen dicteert

Ultimatum: dubbele verdoemenissen dichotomiseren mij

Verstikking: verpletterd onder heilige hypocrisie

Dit is geen liefde, dit is ontsnapping

Verbannen in de nacht

Links om te navigeren in een wereld die onze behoeften tenietdoet

Het zichtbare ongeziene

Jij bent het gewicht dat ik altijd zal dragen

Door een wereld die zo koud is dat je nooit alleen zult lopen

We zullen een plek vinden om onze zware hoofden neer te leggen

Deze eenzame wegen zullen je altijd naar huis leiden

Ben ik alleen gebrekkig als ik leef?

Alleen uw kind als ik woon geweigerd?

Ik vraag je, Welwillendheid, ben ik gemaakt om gewoon gebroken te worden?

Ons geloof werd een zilveren schild, geïsoleerd van mededogen

De welvaart prijzen, hun identiteit onderdrukken

Ik zal je laten zien dat de hel een plaats is, het is in de geheimen die we bewaren

Oh God, wat houden die geheimen me vast

Dit is geen liefde, dit is ontsnapping

Dit is geen liefde, dit is ontsnapping

Gedwongen conformiteit gefixeerd op het stof in hun oog

Bosbranden woeden in de mijne

Ik had er nooit aan gedacht om te vragen

Toen je zei dat ze sliep, hoorde je mijn ongeloof?

De bittere ironie dat ik op God wacht als ze naast me sterft

Jij bent het gewicht dat ik altijd zal dragen

Door een wereld die zo koud is dat je nooit alleen zult lopen

We zullen een plek vinden om onze zware hoofden neer te leggen

Deze eenzame wegen zullen je altijd naar huis leiden

We hebben onze plek gevonden in de ontkoppeling van verwaarlozing

Deze eenzame wegen zullen je altijd naar huis leiden

Tot onze paden samenkomen, geef me ogen om het zichtbare ongeziene te zien

Deze eenzame wegen zullen je altijd naar huis leiden

Praat tegen me in een taal die alleen geliefden kunnen begrijpen

Een vuist grijpende opstandigheid

Andere wiegen de heilige binnenkant van onze handen