Share the Body - Silent Planet

Watching from the bottom of a strangers mind

Vicarious life, chemical divide

The epidemic of our time

A voluntary genocide

He’s wielding a needle, it’s laced with ambition

Set on finding forever or blacking out the friction

She’s clutching a bottle — conscripted prescription

Deaf to my dissent, void of all volition

Injecting fire straight into the veins

Nothing will cauterize the wound where I remain

Ingesting tiny stars one by one

One by one, I come undone

Passenger to my own life

Trapped inside, fastened to the vice

Fading out, fading away

Burning in a bliss you can’t sustain

Am I a hedonist or solipsist?

Barbiturate tourniquets drip, drip

A sycophant’s sea of delusion

Drowning in an empty conclusion

Come shoot me up into the night

Blood moon: the shadow in my skin

The window of my soul was sealed, but I’ll still let you in

Blood moon: shiver through my mind

Only the need is real, feel whatever I can to make sure I can’t feel

All the hell in my veins can’t dissipate the pain

All the hell in my veins won’t wash away your face

So let us go then, you and I

Watch the sky drift into sleep, etherized

Collapsing stars, condemned to their cosmic graves

Bleeding light for the gain of some far off race

The fog hangs like thieves, there must be guilt in these streets

Place your hand on my wrist, it’s not like we’ll be missed

Do I dare shake the need from our skin?

Do I dare rattle the rust, corroding me from within?

The lechery, the treachery, oh come, Love, sit next to me

This anatomy is built like tragedy

Don’t you know me by these scars?

These marks where I are?

I mean I am, I mean I was, I was supposed to be someone (8)

Blood moon: the shadow in my skin

The window of my soul was sealed, but I’ll still let you in

Blood moon: shiver through my mind

Only the need is real, feel whatever I can to make sure I can’t feel

Every fix is a prayer

Every high a sacrifice

We worship desire at the altar of dependence

I hit the bottom, then it hit me back

Incarnation of society

«The face of evil is the face of need»

Kijken uit de grond van een vreemden geest

Plaatsvervangend leven, chemische kloof

De epidemie van onze tijd

Een vrijwillige genocide

Hij hanteert een naald, het is doorspekt met ambitie

Voor altijd zoeken of de frictie verduisteren

Ze houdt een fles vast — op recept verkrijgbaar

Doof voor mijn afwijkende mening, zonder enige wilskracht

Vuur rechtstreeks in de aderen injecteren

Niets zal de wond dichtschroeien waar ik blijf

Kleine sterren één voor één innemen

Een voor een, ik kom ongedaan gemaakt

Passagier in mijn eigen leven

Binnen opgesloten, vastgemaakt aan de bankschroef

vervagen, vervagen

Branden in een gelukzaligheid die je niet kunt volhouden

Ben ik een levensgenieter of solipsist?

Barbituraat tourniquets druppelen, druppelen

De zee van waanvoorstellingen van een sycophant

Verdrinken in een lege conclusie

Schiet me de nacht in

Bloedmaan: de schaduw in mijn huid

Het raam van mijn ziel was verzegeld, maar ik laat je toch binnen

Bloedmaan: rillingen door mijn hoofd

Alleen de behoefte is echt, voel wat ik kan om ervoor te zorgen dat ik niet kan voelen

De hel in mijn aderen kan de pijn niet verdrijven

De hel in mijn aderen zal je gezicht niet wegwassen

Dus laten we gaan, jij en ik

Kijk hoe de lucht in slaap valt, veretherd

Instortende sterren, veroordeeld tot hun kosmische graven

Bloedend licht voor de winst van een verre race

De mist hangt als dieven, er moet schuld zijn in deze straten

Leg je hand op mijn pols, het is niet alsof we worden gemist

Durf ik de behoefte van onze huid af te schudden?

Durf ik de roest te rammelen en me van binnenuit aan te tasten?

De ontucht, het verraad, oh kom, liefje, kom naast me zitten

Deze anatomie is als een tragedie gebouwd

Ken je me niet aan deze littekens?

Deze tekens waar ik ben?

ik bedoel ik ben, ik bedoel ik was, ik moest iemand zijn (8)

Bloedmaan: de schaduw in mijn huid

Het raam van mijn ziel was verzegeld, maar ik laat je toch binnen

Bloedmaan: rillingen door mijn hoofd

Alleen de behoefte is echt, voel wat ik kan om ervoor te zorgen dat ik niet kan voelen

Elke oplossing is een gebed

Elk hoogtepunt een offer

We aanbidden verlangen op het altaar van afhankelijkheid

Ik raakte de bodem, toen sloeg het me terug

Incarnatie van de samenleving

"Het gezicht van het kwaad is het gezicht van de nood"