Northern Fires (Guernica) - Silent Planet

Ration my breath - Terror clandestine in my chest

Mangled, I lay on a foreign forest floor

Caught in an instant, divided by distance

Alone in the fray, clutching my trigger, I pray

As I make amends with death on a distant shore

Such is the fate of the nation-state

Despite the myths, they propagate

The narrative never fits the crime

Democracy’s died this death a thousand times

The masses kneel before the golden cross

Held by the priest who bows at the feet of the king

We stand alone in the dust of what could be

Fighting to find our humanity

Bury me with my name in an unmarked grave

Another casualty to the vanity of history

The war marches on after the killing ends

Take our lives - colonize our minds

I’ve been digging through timelines, historical bylines;

I find the fatal flaw in our design lies

Between thoughts we had and words we knew

Between what we’re told and what is true

Who fuels the fascist?

A classist— inculcating the masses in passes

Under the contrived

Countenance of contrition

The victor writes the story

More often burns the manuscript

Set fire to a pyre cremate the crimes that they commit

But the flames kept us warm

So we bit our tongues and tasted scorn

The bitter stench of finite men

Betrayed by the thieves they swore to defend

The bell will toll

And in the end, lay only the echoes of

What could have been

We stand alone in the dust of what could be

Fighting to find our humanity

We stand alone in the dust of what could be

Nothing we fought for will set us free

Throw myself, headlong, to the jaws of the beast

The war machine that feeds for eternity

Throw myself headlong into the jaws of the beast

The war machine that turns for eternity

Throw myself, headlong, to the jaws of the beast

The war machine that feeds for eternity

Throw myself headlong into the jaws of the beast

The war machine that turns for eternity

Rantsoen mijn adem - Terreur clandestien in mijn borst

Verminkt, lag ik op een buitenlandse bosbodem

In een oogwenk gevangen, gedeeld door afstand

Alleen in de strijd, mijn trekker vasthoudend, bid ik

Terwijl ik het goedmaak met de dood op een verre kust

Zo is het lot van de natiestaat

Ondanks de mythen verspreiden ze zich

Het verhaal past nooit bij de misdaad

Democratie is deze dood duizend keer gestorven

De massa knielt voor het gouden kruis

Vastgehouden door de priester die buigt aan de voeten van de koning

We staan ​​alleen in het stof van wat zou kunnen zijn

Vechten om onze menselijkheid te vinden

Begraaf me met mijn naam in een ongemarkeerd graf

Weer een slachtoffer van de ijdelheid van de geschiedenis

De oorlog gaat door nadat het doden is geëindigd

Neem ons leven - koloniseer onze geest

Ik heb door tijdlijnen, historische naamregels gegraven;

Ik vind de fatale fout in ons ontwerp leugens

Tussen gedachten die we hadden en woorden die we kenden

Tussen wat ons wordt verteld en wat waar is

Wie voedt de fascisten?

Een classist - de massa inprenten in passen

onder de gekunstelde

Gelaat van berouw

De overwinnaar schrijft het verhaal

Verbrandt vaker het manuscript

Steek een brandstapel in brand om de misdaden die ze begaan te cremeren

Maar de vlammen hielden ons warm

Dus we bijten op onze tong en proefden minachting

De bittere stank van eindige mensen

Verraden door de dieven die ze zwoeren te verdedigen

De bel zal luiden

En op het einde, leg alleen de echo's van

Wat had kunnen zijn?

We staan ​​alleen in het stof van wat zou kunnen zijn

Vechten om onze menselijkheid te vinden

We staan ​​alleen in het stof van wat zou kunnen zijn

Niets waar we voor hebben gevochten zal ons bevrijden

Gooi mezelf, hals over kop, in de kaken van het beest

De oorlogsmachine die zich voor eeuwig voedt

Gooi mezelf hals over kop in de kaken van het beest

De oorlogsmachine die voor eeuwig draait

Gooi mezelf, hals over kop, in de kaken van het beest

De oorlogsmachine die zich voor eeuwig voedt

Gooi mezelf hals over kop in de kaken van het beest

De oorlogsmachine die voor eeuwig draait