Understanding Love as Loss - Silent Planet

Searching for solace in a toxic temple

Fragments of lead climbing through your head

Stones load your coat as you wade through the winter current

Dancing with the dead on the riverbed

Wanton hanging of the wise pale king

And I see myself

Here we dream in a bed of seamless sleep

The rain never wakes you from your descent

Sinking through subtle waves that disguise the current down below

You’re pulled in the undertow

Intricate: I watched the world dance inside your head

Ephemeral: everything created must expire

Misery: losing hope for a dying world

Or did we lose hope in ourselves, my ineffable?

Words lose sound with every fathom, further down

Torn between two worlds

Floundering in a state of metaxis

One is waning, one is dead

In both, we feel too much, we feel too much

Intricate: I watched the world dance inside your head

Ephemeral: everything created must expire

Misery: losing hope for a dying world

Or did we lose hope in ourselves, my ineffable?

Most nights we merge into one dream

You mouth that four word sundering

Soundless, but somehow deafening

«I can’t go on»

I’ll strain my voice to make you relent

But the tide holds me in my dissent

We’re bound to each other in the undertow

You were my ineffable

Op zoek naar troost in een giftige tempel

Fragmenten van lood klimmen door je hoofd

Stenen laden je jas op terwijl je door de winterstroom waadt

Dansen met de doden op de rivierbedding

Moedwillige ophanging van de wijze bleke koning

En ik zie mezelf

Hier dromen we in een bed van naadloze slaap

De regen wekt je nooit uit je afdaling

Zinkend door subtiele golven die de stroom beneden verhullen

Je wordt in de onderstroom getrokken

Ingewikkeld: ik zag de wereld dansen in je hoofd

Kortstondig: alles wat is gemaakt, moet verlopen

Ellende: hoop verliezen op een stervende wereld

Of hebben we de hoop op onszelf verloren, mijn onuitsprekelijke?

Woorden verliezen geluid met elke vadem, verder naar beneden

Verscheurd tussen twee werelden

Spartelend in een staat van metaxis

De ene is aan het afnemen, de andere is dood

In beide voelen we te veel, we voelen te veel

Ingewikkeld: ik zag de wereld dansen in je hoofd

Kortstondig: alles wat is gemaakt, moet verlopen

Ellende: hoop verliezen op een stervende wereld

Of hebben we de hoop op onszelf verloren, mijn onuitsprekelijke?

De meeste nachten versmelten we tot één droom

Je mond die vier woorden uit elkaar?

Geluidloos, maar op de een of andere manier oorverdovend

"Ik kan niet verder"

Ik zal mijn stem inspannen om je te laten vermurwen

Maar het tij houdt me in mijn onenigheid

We zijn aan elkaar verbonden in de onderstroom

Je was mijn onuitsprekelijke