The New Eternity - Silent Planet

Mother tell me, why do the waters make us sick?

Who bleeds the heavens making the clouds rain pestilence?

Dropping fever, like manna from the morning sky

Gather your children and hold them as they die

Panic humming in the palm of my hand

Silent vectors injected with the curse of man

Bodies dissected, heartbeats redirected

The past was dead, why did we resurrect it?

Strange fruit grows on the vine of humankind

Beneath a bright synthetic sky I saw the future die

A web of wires in our mind

Weaves an empire down our spine

I fear we’ve sealed our fate

There’s no escape — there’s no escape: The New Eternity

Strange fruit grows on the vine of humankind

Beneath a bright synthetic sky

I fear we’ve sealed our fate

There’s no escape — there’s no escape: The New Eternity

Germinating extinction

The people unite when you dose them with fear

Relinquish their will — let their objections disappear

Crowds galvanized by vapid words and septic slurs

Utterly transfixed by the fiction of the greater good

Estranged in this age we set sail to the stars

Return to the earth still unaware of who we are

We’ve come too far

We’ve come too far

We’ve come too far

It’s all I know

The darkness didn’t die, no, we brought it home

I sowed a secret deep in the earth

But despite the world it grew

I knew all things could be made new

All things will be made new

A web of wires in our mind

Weaves an empire down our spine

I fear we’ve sealed our fate

There’s no escape — there’s no escape: The New Eternity

Strange fruit grows on the vine of humankind

Beneath a bright synthetic sky

I fear we’ve sealed our fate

There’s no escape — there’s no escape: The New Eternity

Cross the Great Divide and see Light and Dark collide in me

Shake the shroud of secrecy, uproot the grim hegemony

The New Eternity

Moeder, vertel me eens, waarom maken de wateren ons ziek?

Wie laat de hemel bloeden en de wolken de pest laten regenen?

Koorts laten vallen, zoals manna uit de ochtendhemel

Verzamel uw kinderen en houd ze vast als ze sterven

Paniek zoemt in de palm van mijn hand

Stille vectoren geïnjecteerd met de vloek van de mens

Lichamen ontleed, hartslagen omgeleid

Het verleden was dood, waarom hebben we het weer tot leven gewekt?

Er groeit vreemd fruit aan de wijnstok van de mensheid

Onder een heldere synthetische lucht zag ik de toekomst sterven

Een web van draden in onze geest

Weeft een imperium langs onze ruggengraat

Ik vrees dat we ons lot hebben bezegeld

Er is geen ontsnapping — er is geen ontsnapping: The New Eternity

Er groeit vreemd fruit aan de wijnstok van de mensheid

Onder een heldere synthetische lucht

Ik vrees dat we ons lot hebben bezegeld

Er is geen ontsnapping — er is geen ontsnapping: The New Eternity

Ontkiemend uitsterven

De mensen verenigen zich als je ze met angst doseert

Doe afstand van hun wil — laat hun bezwaren verdwijnen

Menigten gegalvaniseerd door vage woorden en septische laster

Volkomen aan de grond genageld door de fictie van het grotere goed

Vervreemd in dit tijdperk zetten we koers naar de sterren

Keer terug naar de aarde en weet nog steeds niet wie we zijn

We zijn te ver gekomen

We zijn te ver gekomen

We zijn te ver gekomen

Het is alles wat ik weet

De duisternis stierf niet, nee, we brachten het naar huis

Ik zaaide een geheim diep in de aarde

Maar ondanks de wereld groeide het

Ik wist dat alle dingen nieuw konden worden gemaakt

Alle dingen worden nieuw gemaakt

Een web van draden in onze geest

Weeft een imperium langs onze ruggengraat

Ik vrees dat we ons lot hebben bezegeld

Er is geen ontsnapping — er is geen ontsnapping: The New Eternity

Er groeit vreemd fruit aan de wijnstok van de mensheid

Onder een heldere synthetische lucht

Ik vrees dat we ons lot hebben bezegeld

Er is geen ontsnapping — er is geen ontsnapping: The New Eternity

Steek de Great Divide over en zie hoe licht en donker in mij botsen

Schud de sluier van geheimhouding, ontwortel de grimmige hegemonie

De nieuwe eeuwigheid