Lower Empire - Silent Planet

Bind the wrist, cut the tongue, call it Liberation

Bind the wrist, cut the tongue, call it Liberation

Invader, you dare make me a stranger

Invader, you brand me as a traitor

These borders were forged in loss

Painted with a martyr’s forgotten blood

Legions of stone infecting the land

Legions we carved into the palm of God’s hand

Stigmata cities stitched together with walls intent

On sanitizing the sedition of our dark traditions

We begin with the purest of intentions

Then fabricate the cruelest inventions

Interpret the subtext: «S — O — S»

Euthanized with euphemistic lies, populace of blank binary minds

Appetite for endless apathy, breathing in, in, insecurity

Until you see your reflection through the scope of a weapon

Nothing will ever change

A revolution stirs in the silence

The movement defies this negative space

I hear you through the noise

The truth that speaks in silence, scale the divides we devise

We locked out the world, but we’re locked inside

I hear you through the noise

The hope sung from the margins, my heartbeat just a step behind

I didn’t know your name, but I knew we were out of time

Nuclear families split apart like the atom

Demagogues proliferate the calloused grip of the state

The future asphyxiates under nativist suspicions

Insipid minds domestic fission

Bind the wrist, cut the tongue, call it Liberation

Bind the wrist, cut the tongue, call it Liberation

Thirteen, cold as a stillborn — wounds still warm in his chest Behold the

crimson lens, peer through the gaps in the flesh

Bullets raining from Babylon: the price of wealth

How can you resist this cycle if you can’t resist yourself?

What a world we knew

Before we fearfully withdrew

To our silent cells of solitude

But still, I hear you, I hear you

I hear you through the noise

The truth that speaks in silence, scale the divides we devise

We locked out the world, but we’re locked inside

I hear you through the noise

The hope sung from the margins, my heartbeat just a step behind

I didn’t know your name but I knew we were out of time

Bind de pols, snijd de tong door, noem het Liberation

Bind de pols, snijd de tong door, noem het Liberation

Invader, je durft me een vreemdeling te maken

Invader, je brandt van mij als een verrader

Deze grenzen zijn met verlies gesmeed

Geschilderd met het vergeten bloed van een martelaar

Legioenen van steen die het land besmetten

Legioenen die we in de palm van Gods hand hebben uitgehouwen

Stigmata-steden aan elkaar genaaid met intentie van de muren

Over het zuiveren van de opruiing van onze duistere tradities

We beginnen met de zuiverste bedoelingen

Verzin dan de wreedste uitvindingen

Interpreteer de subtekst: «S — O — S»

Geeuthanaseerd met eufemistische leugens, bevolking van lege binaire geesten

Honger naar eindeloze apathie, inademen, inademen, onzekerheid

Totdat je je spiegelbeeld ziet door de reikwijdte van een wapen

Er zal nooit iets veranderen

Een revolutie beroert de stilte

De beweging tart deze negatieve ruimte

Ik hoor je door het lawaai

De waarheid die in stilte spreekt, schaal de scheidslijnen die we bedenken

We hebben de wereld buitengesloten, maar we zijn binnen opgesloten

Ik hoor je door het lawaai

De hoop gezongen vanuit de marge, mijn hartslag slechts een stap achter

Ik wist je naam niet, maar ik wist dat we geen tijd meer hadden

Kerngezinnen splitsen zich uit elkaar als het atoom

Demagogen verspreiden de eeltige greep van de staat

De toekomst verstikt onder nativistische verdenkingen

Insipid minds binnenlandse splijting

Bind de pols, snijd de tong door, noem het Liberation

Bind de pols, snijd de tong door, noem het Liberation

Dertien, koud als een doodgeborene - wonden nog warm in zijn borst Ziedaar de...

karmozijnrode lens, kijk door de gaten in het vlees

Kogels die uit Babylon regenen: de prijs van rijkdom

Hoe kun je deze cyclus weerstaan ​​als je jezelf niet kunt weerstaan?

Wat een wereld kenden we

Voordat we ons angstig terugtrokken

Naar onze stille cellen van eenzaamheid

Maar toch, ik hoor je, ik hoor je

Ik hoor je door het lawaai

De waarheid die in stilte spreekt, schaal de scheidslijnen die we bedenken

We hebben de wereld buitengesloten, maar we zijn binnen opgesloten

Ik hoor je door het lawaai

De hoop gezongen vanuit de marge, mijn hartslag slechts een stap achter

Ik wist je naam niet, maar ik wist dat we geen tijd meer hadden