Shark Week (B-Side) - Silent Planet

Piece myself together — such an intricate puzzle

Fragments of a fragile heart

You’ll return from afar to a new son to pull apart

I’m drowning in your damage

Born this enigma

Left to carry the stigma

I was the sound of a shutting door

I was the sound of the pain you can’t ignore

Flaws in your design: a collage of faults that line your mind

I was the wound that would never heal

I was the void in your heart you couldn’t feel

Loss personified: forever your son but never again your victim

I awake beside a tortured twin, my crimson reflection, trapped within

Fill my lungs with insufficiencies, I’m the effigy of your iniquity

Born this enigma

Left to carry the stigma

Baptized with boiling water, branded with a cancerous seal

Reenact the dread of your past

Paint despair on my shaking back

But now I bloom: your discarded scar flourishing despite the disregard

Extract the shame grafted to my name — remove the splinters of bone from our

broken home

Metabolizing suffering growth will eclipse adversity

Stand between what was and is to come

Clinched-fist past meets my open palm

I’m not the wounds you gave me

I’m the light that flows inside

Enduring as the ocean, resilient as the tide

I won’t drown inside your damage

I won’t sink into your shame

I’ll build a home for hope from the wreckage in your wake

I was the sound of the shutting door

I was the sound of the pain you can’t ignore

Flaws in your design: a collage of faults that line your mind

I was the wound that would never heal

I was the void in your heart you couldn’t feel

Thoughts personified

Forever your son but never your victim

Mezelf in elkaar puzzelen — zo'n ingewikkelde puzzel

Fragmenten van een kwetsbaar hart

Je keert van ver terug naar een nieuwe zoon om uit elkaar te halen

Ik verdrink in je schade

Geboren dit enigma

Links om het stigma te dragen

Ik was het geluid van een sluitende deur

Ik was het geluid van de pijn die je niet kunt negeren

Fouten in je ontwerp: een collage van fouten die je geest vormen

Ik was de wond die nooit zou genezen

Ik was de leegte in je hart die je niet kon voelen

Verlies gepersonifieerd: voor altijd je zoon maar nooit meer je slachtoffer

Ik word wakker naast een gemartelde tweeling, mijn karmozijnrode spiegelbeeld, gevangen in

Vul mijn longen met tekortkomingen, ik ben de beeltenis van uw ongerechtigheid

Geboren dit enigma

Links om het stigma te dragen

Gedoopt met kokend water, gemerkt met een kankerzegel

Speel de angst van je verleden na

Verf wanhoop op mijn trillende rug

Maar nu bloei ik: je afgedankte litteken floreert ondanks de minachting

Haal de schaamte weg die op mijn naam is geënt - verwijder de splinters van bot uit onze

gebroken gezin

Het metaboliseren van lijdende groei zal tegenspoed overschaduwen

Sta tussen wat was en gaat komen

Gebalde vuist ontmoet mijn open handpalm

Ik ben niet de wonden die je me gaf

Ik ben het licht dat naar binnen stroomt

Duurzaam als de oceaan, veerkrachtig als het getij

Ik zal niet verdrinken in je schade

Ik zal niet wegzinken in je schaamte

Ik zal een huis voor hoop bouwen van het wrak in jouw kielzog

Ik was het geluid van de sluitende deur

Ik was het geluid van de pijn die je niet kunt negeren

Fouten in je ontwerp: een collage van fouten die je geest vormen

Ik was de wond die nooit zou genezen

Ik was de leegte in je hart die je niet kon voelen

Gedachten gepersonifieerd

Voor altijd je zoon, maar nooit je slachtoffer