Firstwake - Silent Planet

You’d be choking on your flame

My Son without a name

Made king of all the wastes

And forever will swallow us alive

We’ll be abstracted from time

We can let the tides wash over

This is the epilogue to the introduction (Lost in the sound)

Hold tight to all your systematic theories

That help you to sleep at night

But remember

That there could be no sufficient certitudes in hell

Father, forgive them for they know not what they do

Mother, receive me because I’m coming home to you

Does this cup run dry?

Look at what we’ve done again

We wage war in the name of love

Using gold to fill the holes in your hands

Caught in the paradox

Juxtaposed between bifurcated black and white…

And my propensity to fail you

Caught in the cyclical narrative of violence that invokes your name to justify

genocide

They’ll take everything

We traded water for salt

Something whole for something equally as broken as us

Now dying of thirst

We’ll write this out in blood and shut you in a stone cold time

Where the air rots out, leaving us alone

We chose to be alone

I was given to cup to quench parched tongues

But I became drunk

And lust lynched my lungs

Father, forgive them.

For they know not what they do

Mother, receive me, because I’m coming home to you

Does this cup run dry?

For they know not what they do

Je zou stikken in je vlam

Mijn zoon zonder naam

Koning gemaakt van al het afval

En voor altijd zal ons levend verzwelgen

We zullen worden afgeleid uit de tijd

We kunnen de getijden laten overspoelen

Dit is de epiloog van de inleiding (Lost in the sound)

Houd vast aan al je systematische theorieën

Die je helpen om 's nachts te slapen

Maar onthoud

Dat er in de hel geen voldoende zekerheden kunnen zijn

Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen

Moeder, ontvang me, want ik kom naar huis bij jou

Loopt deze beker droog?

Kijk wat we weer hebben gedaan

We voeren oorlog in de naam van de liefde

Goud gebruiken om de gaten in je handen te vullen

Gevangen in de paradox

Naast gespleten zwart en wit...

En mijn neiging om je in de steek te laten

Gevangen in het cyclische verhaal van geweld dat je naam aanroept om te rechtvaardigen

volkerenmoord

Ze nemen alles mee

We hebben water ingeruild voor zout

Iets heel voor iets dat net zo kapot is als wij

Sterft nu van de dorst

We schrijven dit in bloed op en sluiten je op in een steenkoude tijd

Waar de lucht wegrot en ons alleen laat

We kozen ervoor om alleen te zijn

Ik kreeg een beker om uitgedroogde tongen te blussen

Maar ik werd dronken

En lust lyncht mijn longen

Vader, vergeef het hun.

Want ze weten niet wat ze doen

Moeder, ontvang me, want ik kom naar huis bij jou

Loopt deze beker droog?

Want ze weten niet wat ze doen