Сердце - Обе-Рек, Tyufyakin Konstantin

Моё сердце подарили крапиве,

Той проявленной силе на забытой могиле.

Моё сердце прокололи иголками:

Крепкими, тонкими, острыми, колкими.

Моё сердце упадёт на обочину,

Вылетев ночью из окна своей очереди.

Оно предательски стучит,

Когда моё или не моё,

Оно вполголоса кричит,

Когда беда копытом бьёт.

Оно и камень, и цветок,

Оно и пламя, и вода,

Оно куда-то всё зовёт

И помнит главное всегда,

И помнит главное всегда.

Моё сердце ждёт в потерянном схроне,

В нравственной коме, в заколоченном доме,

Моё сердце под диваном лежать будет,

Пылью дышать, умирать не спеша...

Моё сердце носит позднюю осень

С молитвами сосен, птичьих криков вопросами.

Оно предательски стучит,

Когда моё или не моё,

Оно вполголоса кричит,

Когда беда копытом бьёт.

Оно и камень, и цветок,

Оно и пламя, и вода,

Оно куда-то все зовёт

И помнит главное всегда.

Моё сердце разрывает сомнение,

Разного вектора воли движение,

Моё сердце раскололось на части две:

«Красное», «чёрное» карточной масти.

Моё сердце превращается в лёд

И, когда ему больно, оно громче поёт.

Оно предательски стучит,

Когда моё или не моё,

Оно вполголоса кричит,

Когда беда копытом бьёт.

Оно и камень, и цветок,

Оно и пламя, и вода,

Оно куда-то все зовёт

И помнит главное всегда,

И помнит главное всегда.

И помнит главное всегда,

И помнит главное всегда!

Mijn hart werd gegeven aan brandnetels

Dat manifesteerde kracht op een vergeten graf.

Mijn hart werd doorboord met naalden:

Sterk, dun, scherp, stekelig.

Mijn hart zal opzij vallen

Opstijgen 's nachts uit het raam van zijn beurt.

Het klopt verraderlijk

Wanneer de mijne of niet de mijne

Het schreeuwt hardop

Als problemen kloppen met een hoef.

Het is zowel een steen als een bloem,

Het is zowel vuur als water,

Het roept ergens

En onthoud altijd het belangrijkste

En hij onthoudt altijd het belangrijkste.

Mijn hart wacht in een verloren cache

In een morele coma, in een dichtgetimmerd huis,

Mijn hart zal onder de bank liggen,

Adem stof in, sterf langzaam...

Mijn hart draagt ​​de late herfst

Met de gebeden van de dennen, roept de vogel met vragen.

Het klopt verraderlijk

Wanneer de mijne of niet de mijne

Het schreeuwt hardop

Als problemen kloppen met een hoef.

Het is zowel een steen als een bloem,

Het is zowel vuur als water,

Het roept ergens

En hij onthoudt altijd het belangrijkste.

Twijfel breekt mijn hart

Verschillende vector zal beweging,

Mijn hart splitste zich in twee delen

"Rood", "zwart" kaartkleur.

Mijn hart verandert in ijs

En als het pijn doet, zingt het harder.

Het klopt verraderlijk

Wanneer de mijne of niet de mijne

Het schreeuwt hardop

Als problemen kloppen met een hoef.

Het is zowel een steen als een bloem,

Het is zowel vuur als water,

Het roept ergens

En onthoud altijd het belangrijkste

En hij onthoudt altijd het belangrijkste.

En onthoud altijd het belangrijkste

En onthoud altijd het belangrijkste!