Ты - Обе-Рек

Что в тебе такого, такого случайного,

Что не вписать в порядок обыденности,

Что не решается на сделку со старостью,

И не доверяет искусственным принципам?

Что в тебе такого, такого опасного,

Что заставляет любить с осторожностью,

Под пулями-дурами или на краю пропасти,

Не допуская сомненья напрасного?

Ты — моя вода,

Живая или мертвая,

Прозрачная, холодная

И горькая вода…

Ты — моя весна,

Открытая, беспечная,

Святая, бесконечная,

Далёкая весна…

Что в тебе такого, такого печального,

Что не вмещается ни в слово, ни в линии,

И разрывает мне сердце нечаянно,

И приподнимает над бездною синею?

Что в тебе такого, такого абсурдного,

Что не позволяет смыслу здравому здравствовать?

Что не позволяет верой общею веровать,

И огнём сомнения сжигает всё начисто?

Ты — моя вода…

Что в тебе от вечности, а что от бессилия?

Кто найдёт границу твоего вдохновения?

Кто поставит маркером оценку под именем,

Или на табличке даты смерти-рождения?

Wat is er met jou, zo willekeurig,

Wat niet kan worden ingevoerd in de orde van het dagelijks leven,

Wat durft geen deal te sluiten met ouderdom,

En vertrouwt niet op kunstmatige principes?

Wat is er zo gevaarlijk aan jou?

Wat maakt dat je met zorg liefhebt

Onder kogels-dwazen of op de rand van de afgrond,

Zonder tevergeefs twijfel toe te laten?

Jij bent mijn water

Dood of levend

helder, koud

En bitter water...

Jij bent mijn lente

open, zorgeloos,

Heilig, eindeloos

Verre lente...

Wat is er met jou, zo verdrietig,

Wat niet in een woord of een regel past,

En per ongeluk mijn hart breekt,

En tilt het boven de blauwe afgrond?

Wat is er zo, zo absurd aan jou,

Wat laat het gezond verstand niet leven?

Wat laat het gewone geloof niet geloven,

En het vuur van twijfel brandt alles schoon?

Jij bent mijn water...

Wat is in jou van eeuwigheid en wat van onmacht?

Wie vindt de grens van je inspiratie?

Wie zet een markering onder de naam met een stift,

Of op een sterf-geboorte-datumbordje?