Ночная (Вечность) - Обе-Рек

Я знаю, завтра проснусь,

И лето, другое лето в своих ладонях

Кого-то греет, и сладко стонет

Попытка чьей-то чужой жизни.

И я кричу ей: "Держись, держись ты,

Держи нас в этом ненастоящем,

О чем-то искренне говорящем,

О чем-то с трепетом говорящем!"

Живая вечность лежит со мною рядом, дышит.

Я, засыпая, дыхание ее слышу,

И ненавижу себя, так ненавижу

За то, что кто-то темный мной движет.

Я знаю, смерть - это ловкий ящер.

Он проникает в любые щели,

Отверстия месяца и недели,

Или секунды - и та дырява.

Я буду рядом, ты будешь рядом

В том лете, что открывает спешно

Сезон чьей-то нескладной жизни.

Я умоляю: "Держись, держись, держись!"

Живая вечность лежит со мною рядом, дышит.

Я, засыпая, дыхание ее слышу.

И ненавижу себя, так ненавижу

За то, что кто-то темный мной движет.

Мне говорят: "Подожди немножко".

Но неотложку ждать сколько, сколько можно?

Не то, что говорится, а как - важно.

И мне бывает так страшно, бывает так страшно!

Живая вечность лежит со мною рядом, дышит.

Я, засыпая, дыхание ее слышу.

И ненавижу себя, так ненавижу

За то, что кто-то темный мной движет.

За то, что кто-то странный мной движет,

За то, что кто-то слабый мной движет.

Я, засыпая, дыхание ее слышу,

Я, засыпая, дыхание....

Ik weet dat ik morgen wakker word

En zomer, nog een zomer in je handpalmen

Verwarmt iemand en kreunt zacht

Het leven van een ander proberen.

En ik schreeuw naar haar: "Hou vol, hou vol, jij

Houd ons in deze nep

Iets oprechts,

Iets dat met schroom spreekt!"

De eeuwigheid leven ligt naast me, ademen.

Ik, in slaap vallend, hoor haar ademen,

En ik haat mezelf, dus ik haat

Voor het feit dat iemand duister mij drijft.

Ik weet dat de dood een slimme hagedis is.

Het dringt door in alle scheuren,

Gaten van de maand en de week,

Of seconden - en dat gat.

Ik zal er zijn, jij zal er zijn

In de zomer die haastig opengaat

Het seizoen van iemands ongemakkelijke leven.

Ik smeek: "Hou vol, houd vol, wacht even!"

De eeuwigheid leven ligt naast me, ademen.

Als ik in slaap val, hoor ik haar ademen.

En ik haat mezelf, dus ik haat

Voor het feit dat iemand duister mij drijft.

Ze zeggen me: "Wacht even."

Maar hoe lang kun je wachten op een ambulance?

Niet wat er wordt gezegd, maar hoe is belangrijk.

En ik ben zo bang, zo bang!

De eeuwigheid leven ligt naast me, ademen.

Als ik in slaap val, hoor ik haar ademen.

En ik haat mezelf, dus ik haat

Voor het feit dat iemand duister mij drijft.

Voor het feit dat een vreemd iemand me drijft,

Omdat een zwak iemand me beweegt.

Ik, in slaap vallend, hoor haar ademen,

Ik, in slaap vallen, ademen ....