Лабиринт - Обе-Рек

Без обаяния лишнего повода

Я в лабиринтах ночного города

Где расцветают огни на улицах

И фонари безразлично щурятся

И все склоняются над вопросами

И слякоть сердица под колёсами

Редких машин

По переулкам ночного города

Гуляют ветер и одиночество

В квартиры прячут себя от холода

Те, кто без имени и без отчества

Маршрутки поздние безымянные

Везут кого-то в постели пьяные

Странные сны

А завтра будет утро,

А утром встанет солнце,

А солнце даже с места работать задорва

Весна граница слева ударит лето справа

За левым прянет осень за осенью зима,

А нас уже не станет, мы превратимся в землю

Пробьёмся родниками и прорастём травой

Что было интересно и чтоб не стало тесно

Под этим новым солнцем и новую листвой

Мы утверждаем свободу личности

Не замечая её на улице, где за углом кулаки беснуются

Ломая лица и самоличности

И в этой каменной равнодушности

Кирпично сотканной неизбежности

Мы уверяем друг друга в нужности

Мы растворяем друг друга в нежности

Странные сны

И в этой каменной равнодушности

Кирпично сотканной неизбежности

Скользим украткою по наружности

И доверяем своей поспешности

И уверяем друг друга в нужности

И растворяем друг друга в нежности

Странные сны

А завтра будет утро,

А утром встанет солнце,

А солнце даже с места работать задорва

Весна граница слева ударит лето справа

За левым прянет осень за осенью зима,

А нас уже не станет, мы превратимся в землю

Пробьёмся родниками и прорастём травой

Что было интересно и чтоб не стало тесно

Под этим новым солнцем и новую листвой

Zonder de charme van een extra reden

Ik ben in de labyrinten van de nachtstad

Waar de lichten bloeien in de straten

En de lantaarns loensen onverschillig

En iedereen buigt zich over vragen

En slushy hart onder de wielen

zeldzame auto's

Langs de steegjes van de nachtstad

De wind en eenzaamheid lopen

In appartementen verbergen ze zich voor de kou

Degenen die geen naam hebben en geen patroniem

Minibussen laat naamloos

Ze nemen iemand dronken naar bed

vreemde dromen

En morgen is het ochtend

En in de ochtend zal de zon opkomen

En de zon zelfs van een plek om vurig te werken

De lentegrens aan de linkerkant raakt de zomer aan de rechterkant

Achter links draait herfst na herfst winter,

En we zullen niet langer zijn, we zullen veranderen in de aarde

Laten we doorbreken met veren en gras laten groeien

Wat was interessant en niet om druk te worden?

Onder deze nieuwe zon en nieuw gebladerte

Wij bevestigen de vrijheid van het individu

Haar niet opmerkend op straat, waar de vuisten om de hoek razen

Gezichten breken en egoïsme

En in deze steen onverschilligheid

Met baksteen geweven onvermijdelijkheid

We verzekeren elkaar van de noodzaak

We lossen elkaar op in tederheid

vreemde dromen

En in deze steen onverschilligheid

Met baksteen geweven onvermijdelijkheid

We glijden even naar buiten

En we vertrouwen op onze haast

En we verzekeren elkaar van de noodzaak

En we lossen elkaar op in tederheid

vreemde dromen

En morgen is het ochtend

En in de ochtend zal de zon opkomen

En de zon zelfs van een plek om vurig te werken

De lentegrens aan de linkerkant raakt de zomer aan de rechterkant

Achter links draait herfst na herfst winter,

En we zullen niet langer zijn, we zullen veranderen in de aarde

Laten we doorbreken met veren en gras laten groeien

Wat was interessant en niet om druk te worden?

Onder deze nieuwe zon en nieuw gebladerte